________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સુખાધ બ્યાખ્યાન.
૩૦૯
ભાગની અપેક્ષા ન કરવી, મન વાણી અને કર્મ વડે સત્પુરૂષના સમાગમ કરવા, નિદોષ અંત:કરણ રાખવું, સદ્ગુરૂના આશ્રય કરવા, અને તેમની વાણીનું તાપ ગ્રહણ કરવું, જગતને સ્વપ્ન તુલ્ય જોવા. જીવે જાણવું કે હું કન્ય ભાક્તવ્ય ૨હિત છું, ખાધ્ય આધક રહિત છું', સુખ દુઃખ કર્મ વડે આવે છે અને જાય છે, વિષયલાગા દાવાનળ રૂપ છે—સ ંચાગ વિયોગને માટે છે, સ`પત્તિ પરમ આપત્તિ છે, જે જીવ લેાકવાસના–દેહવાસનાના ત્યાગ કરી સર્વ ભ્રાંતિને દૂર કરી શ્રી વીતરાગે ભાયેલા ધર્માંને તેના સાત્વિક સ્વરૂપમાં હૃદયવિષે ધારણ કરે છે, તે નિત્ય, શુદ્ધ, મુક્ત, વિશુદ્ધ અદ્વૈતને પહોંચી પરમ સુખ પ્રાપ્ત કરે છે.
જીવે વિશ્વના ‘ અહમ્ ’ના ત્યાગ કરવો જોઈએ. વિષયમાત્રથી વૈરાગ્ય કરવા જોઇએ, જેનાં કર્માંના સંગ્રહુ પુણ્યના પુજરૂપ છે તેજ જીવ આ સ્થિતિને પ્રાપ્ત કરવાના અધિકારી બને છે.
એક મુનિરાજ કોઇ ગૃહસ્થને ઘેર ગોચરીએ પધાર્યા. ગૃહસ્થની સ્ત્રી મહુ સુશીલ અને વિનયવંત હતી. મુનિરાજનું આવાગમન થતાં તે ખાઈ શુદ્ધ ભાવથી આહાર વહેારાવવાને આવી; પણ વહેારાવતી વખતે દૈયેગે તે ખાઇએ પકડેલું પાત્ર મુર્તિરાજના પાત્રની સાથે અથડાયું. તેથી મુનિરાજના અંગમાં બે પ્રવેશ કર્યો અને ખેલ્યા:- અરે બાઈ ! તેં ખુરૂ કર્યું, મારા ચારિત્રના ભંગ કર્યો, સાધુ પ્રત્યે શ્રાવકે કેવી રીતિ રાખવી જોઇએ તે તમે જાણતા નથી, કેમ વહેારાવવુ તેની ખબર નથી, અમારે આળવણુ લેવી પડશે. ” એવાં અનેક વચના કહ્યાં. પણ તે શ્રી કાંઇ મેલી નહિ અને હાથ જોડી ઉભી રહીને ગુરૂને કહેવા લાગી:- હું દ યાળુ ! માફ કરેા, મારામાં ભૂલ પડી. ’ ગુરૂ ત્યાંથી આશ્રમમાં ગયા. આહાર કર્યો પછી તેને ક્રોધ શાંત થયે, ત્યારે વિચારવા લાગ્યા કે મે તે સ્ત્રીને અઘટિત વચન કહ્યાં પણ તે સ્ત્રી હાથ જોડીને ઉભી રહી, ધૂળ પડી મારા ચારિત્રને કે મેં તે સ્ત્રીને કડવાં વચન કહ્યાં.’ આમ તે મનમાં પસ્તાવા લાગ્યા અને ક્રોધરહિત થઇ સ પૂર્ણ તત્ત્વજ્ઞાની બની ગયા. તેના ચારિત્રનું અભિમાન ટળી ગયું. જીવને અભિમાન આડે રસ્તે દારવી જાય છે પણ એમાંથી ચટકી લાગી જાય છે તે તત્કાળ તે જીવ નિરભિમાની મની તરી પણ જાય છે.
અમીચ'દ કરશનજી શેઠ. વીરાળહડમતીઞા. (શ્રુગઢ ).
For Private And Personal Use Only
