________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨. તું તપાસી કે વિષયસુખને સંબંધ કે ક્ષણભંગુર છે? તે જોતજોતામાં હાથતાળી દઈને જાય તેમ જતું રહે છે. આ સંસારની માયા વેગથી વી. જળીના ઝબકારાના વિલાસને અનુસરે છે, અર્થાત્ સંસાર પ્રપંચ વીજળીના વિલાસ જે દષ્ટ નષ્ટ થઈ જાય છે તેથી તે વિશ્વાસ કરવા ગ્ય નથી.
૩. મેદની વાત છે કે (આ)હત વન કુતરાની પૂંછડી જેવું અતિ કુટિલ છનું પણ જોતજોતામાં વેગે વિનાશ પામી જાય છે. તે વનવડે (કામિની) સ્ત્રીઓને પરવશ થયેલા નઈ બુદ્ધિવાળા (લેકે) જગતુમાં કટક રસવાળા કષ્ટને કેમ કળી શકતા નથી ? આ એક ભારે આશ્ચર્યની વાત છે.
, કે આ દેહ જગતુમાં અતિ દુર્જય જાથી સત્વહીન થશે છતી થી થઈ ગયે (હય) તે પણ પ્રાણીઓનું નિર્લજ મન કુબુદ્ધિવાળા અને કુત્સિત એ. વા કામવિકારને તજતું નથી એ બહુ શરમની વાત છે.
પ. અનુત્તર વિમાનના દેવ સુધીનાં અતિ ભારે સુખ છે તે પણ કાળે કરીને પૂરાં થઈ જાય છે તે પછી બીજી કઈ સંસારીક વસ્તુ રિથરતર હેઈ શકે તેને પુખ્ત વિચાર કરી જે.
દ. જેમની સંગાથે આપણે રમ્યા, જેમને આપણે બહુજ વખાણુતા અને જેમની સાથે આપણે પ્રીતિવાદ કરતા તે લોકોને ભસ્મ થયેલા જોઈને (પણ) આપણે નિઃશંકપણે વર્તીએ છીએ એ આશ્ચર્યની વાત છે. માટે એવા પ્રમાદને ધિક્કાર છે!
૭. સમુદ્રના કૉલની પેરે સકળ સજીવ અને નિર્જીવ પદાથે વારંવાર ઉપજે છે અને વિલય પામે છે. ઇંદ્રજળની જેવા સ્વજનને અને દ્રવ્યને સંગ મળેલા છે તેમાં મૃઢજજ રંગાઈ જાય છે. મતલબ કે ક્ષણિક દષ્ટ નષ્ટ થતા સંયોગેમ મુંઝાઈ ન જવું એજ સાર છે. વસ્તુ સ્વરૂપ વિચારી જે તેવા સંયોગમાં મુંઝાતા નથી તે પુરૂ ધન્ય છે.
૮. અહોઆશ્ચર્યની વાત છે કે જંગમ અને સ્થાવર જગત્ માત્રને સદાય ભક્ષા કરતા કાળ (કદાપી ) તૃપ્ત થતું જ નથી. પિતાના મુખમાં રહેલા સહુને ભક્ષણ કરતા એવા કાળના હાથે ચઢેલા આપણો પણ છુટકો થવાનો નથી. એ કાળ આપણે કોળી કરી ન જાય એટલામાં રેતી શકાય તો ચેતી લેવામાંજ સાર છે. પછી હારી બાજી હાથ રહી શકે તેમ નથી.
૯. (તે માટે) નિત્ય એક અને ચિદાનંદમય એવું આત્માનું સ્વરૂપ લખની (લક્ષી) ઓળખને મારે (સ્વાભાવિક-કુત્રિમ નહિ એવા) સુખનો અનુભવ કર જોઈએ. (એમ થકત્ત શ્રી વિનયવિજયજી મહારાજ કહે છે અને આશિર
For Private And Personal Use Only
