Jain Dharm Prakash 1893 Pustak 009 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 3

કાપદી.
૧૫૫
છતાં પણ એકલા વિચરવા ભણી પ્રવર્તવું કશે નહીં, પરંતુ ઉપાશ્રયના મધ્ય ભાગમાં રહેવું છે. ત્યાં સંધાડા બદ્ધ થઈને એટલે ઘણું સાવીઓને સમૂહમાં રહી સમતલ બને પણ ભૂમિને વિષે સ્થાપન કરી આતાપના કરવી કલ્પ પણ અન્યથા કપે નહીં.' આર્યાની એ શિખામણ સુકુમાર્સિકાને ગમી નહીં. ગુરૂજીના વચન ઉપર શ્રદ્ધા આણું નહીં–પ્રતીત ધરી નહી અને તેમની આજ્ઞા નહીં છતાં ચંપાનગરીની બહાર સુભૂબિ ભાગ ઊધાન વનખંડને વિષે અંતર રહિત છ છ તપ કરતી, સૂર્ય સમુખ આતાપના લેતી રહેવા લાગી. એ સમયે ચંપાનગરીને વિષે નાના પ્રકારક્રિી અને વિનાદ કરનારી લલિતગોષ્ટી નામે કેટલાક પુરૂષની ટોળી હતી. તેઓને રાજાએ કીડા કરવાની આજ્ઞા આપેલી હતી, માતા પિતા વિગેરે વડિલેની લા તેઓએ છેડી દીધેલી હતી, વેશ્યાનાં ઘરને વિશે તેએનો નિવાસ હતો અને ઘણા પ્રકારના અવિનય અને અધર્મ તેઓએ અંગીકાર કહ્યા હતા. તેઓની પાસે દોલન પણ પુષ્કળ હતી તેથી તેઓને કઈ પરાભવ કરી શકતું નહોતું. તે ચંપાનગરીમાં એક દેવદત્તા નામની અત્યંત સુકુમાલ-માદર-રૂપુવતી–વિનવતી ગણિકા રહેતી હતી. એક દિવસ લાલતગષ્ટ મહિના પાંચ પુરૂપ તે દેવદતા ગણિકાને લઈને સમૂમિભાગ ઊધાનમાં આવ્યા. અને ત્યાં તેની સાથે નાના પ્રકારના ભોગનો અનુભવ કરવા લાગ્યા. એક પુરુષે ગણિતને ખળામાં બેસારી, એ કે તેને મસ્તક ઉપર છત્ર ધર્યું, એક તેના મસ્તકને વિશે પુષ્પને શેખર રચવા લાછે, એક તેણીને બંને પગ અલતાથી રંગવા લાગ્યો અને એક તેણની ઉપર ચામર વીંઝવા લાગ્યો. એમ નાના પ્રકારની ક્રીડા કરે છે. એ પ્રકારે તેઓને ક્રીડા કરતા-મનુષ્ય સંબંધી નાના પ્રકારના સુખ ભોગ ભોગવના સુકુમાલિકા સાધ્વી જે ત્યાં નજીક જ હતી તેણે જોયા. જેવાથી તેના મનમાં નાના પ્રકારના સંક૯પ વિકલ્પ ઉપજ્યા કે–અહે! આ સ્ત્રીએ પૂર્વ બંને ઘણું પુણ્ય કર્મ કથા હશે જેથી આવી રીતે તેનું ફળ ભોગવે છે. મેં કાંઈ પુણ્ય કીધું નહિ હોય જેથી મારે આવા સુખ ભોગવવાનો વખત આવ્યો નઠ. હવે જે આ ચારિત્ર-તપ-નિયમ-બ્રહ્મચર્યનો કલ્યાણકારી ફળ નિવૃત્તિ વિશેષ હોય તો આવતે ભવે જ્યાં અવતરું ત્યાં આ ગણિકાની જેમ મનવ્ય સંબંધી પુણ્યવંત ભોગવવા મ ગ ભોગવું. એવી રીતે ત્યાં નિયાણું કર્યું. પછી આતાપના કરવાની ભૂમિથી ચાલીને ઉપાશ્રયે આવી.
ને વાર પછી સુકમાલિક સાથી શરીરની વિભૂલ કરનારી ગઈ. વારંવાર હાથ ધોવે, વારંવાર પગ ધોવે, વારંવાર સ્તન, કક્ષા અને પતિના