Harivanshpuranam Purvarddham

Author(s): Darbarilal Nyayatirth
Publisher: Manikchand Digambar Jain Granthamala Samiti

Page 436

हरिवंशपुराण। . .. ३८७ -
अटाविंशः सर्गः। श्रेष्ठी तु कामदत्तोऽत्र गोष्ठं दृष्टुं गतोऽन्यदा । पपात पादयोस्तस्य कृपणो महिषोऽल्पकः ॥१८॥ ततश्चाश्चर्यकृत् कार्य यथास्वं स्वामिनाऽमुना । पेंडारो दंडकस्तत्र पृष्टः कारणमब्रवीत् ॥ १९ ॥ उत्पन्नदिन एवास्योपरि करुणा मेऽभवत् । वनं दृष्ट्वा मुनि नत्वा पृष्टवान्तमहं पुनः ॥ २०॥ अस्योपरि किमर्थ मे करुणा महती मुने । स बभाण मुनि नी शृणु गोपाल! निश्चितं ॥२१॥ एकस्यामेव चामुष्यां महिष्यामेष जातवान् । पंचकृत्वो वराकस्तु जातो जातो हतस्त्वया ॥२२॥ वारे षष्ठे तु तनिष्ठः कनिष्ठस्य ममैषकः । सहसोत्थाय संत्रस्तः पादयोः पतितः शिशुः ॥२३ ।। कृपया स मयाऽत्रायं पुत्रवत्परिपालितः । जीवितार्थी तवेदानीं पतितः पादयोरिह ॥ २४ ॥ श्रुत्वैवं कृपया तेन समानीतः पुरीमसौ । अभयं राजलोकेभ्यो लब्ध्वाऽवर्द्धिष्ट भद्रकः ॥ २५ ॥ अन्यदाऽन्यभवोपात्तवैरबंधानुबंधतः । पादं चक चक्रेण माहिषस्य मृगध्वजः ॥ २६ ।। राज्ञा विज्ञाय चाज्ञप्तैमूंगध्वजवधे रुषा । छबना मंत्रिणा नीत्वाऽरण्ये श्रामण्यमापितः ॥ २७ ॥ भद्रके भद्रभावेन मृते चाष्टादशेऽहनि । द्वाविंशे केवली जातः शुद्धध्यानान्मृगध्वजः ॥२८॥ चतुर्णिकायदेवैः स मत्यैश्च कृतपूजनः । संपृष्टो वैरसंबंधः पित्रा नु जितशत्रुणा ॥ २९ ॥ मृगध्वजमुनिः प्राह देवदानवमानवैः । कथावर्णनसंतुष्टचित्तकर्णपुटैर्वृतः ॥ ३०॥