Gunkittva Shodshika

Author(s): Vinaysagar
Publisher: ZZ_Anusandhan

Page 29

१२४
अनुसन्धान-५६
॥ मास चोथो ॥ सखी आव्यो कार्तक मास, जे करणी मांडी रे. मुरीबाईइं विषय कषाय, मेल्या सर्व छांडी रे. आछो वस्त्र पेरे नहि अंग, सणघार न सजे रे. ओक मंनें अरिहंत देव, ध्यान धरी भजे रे. ॥१॥
मुख वावरे नहि मुखवास, सोपारी नवि खावे रे. जेनें गंमें ज्ञाननी गोठ, अंतरमां भावे रे. करे नहिं अंजन मंजन, सेंथो नवि पूरे रे.
गीत गावें नहिं सरले साद, कंठ मधुर रे. ॥२॥ वलि विकथा केरी वात, कदी नवि करे रे. जेथी लागें पोताने पाप, तेथी बहु डरे रे. दांत देखाडी करे नहिं गुझ, हसी नवि ल्ये ताली रे. कदी केस तणें अलंकार, पाती नवि ढाली रे. ॥३॥
नारी नीच तणी संगत, कदी नवि करे रे. जेनां वचंन अमृत समांन, दीठे दिल ठरे रे. स्त्रीचरित तणो लवलेश, न जाणे लिगार रे. भणे हरखासुत सिवराज, मास ओ च्यार रे. ॥४॥ सळंग १६
॥ मास ५मो ॥ सती मागसरे मोहनी, मुरीबाई उतारी रे. द्वादश कीधा अंगीकार, थया वृ(व्रतधारी रे. आरजाजी आणंदबाइ, सती सुधा वखांणु रे. सीखवी मुरीबाइने समाग, प्रथम जाणु रे. ॥१॥
करे पोसा में पडिकमणा, दिनमां दोय वेला रे. सतीनों करे घणुं संग, रहे नित्य भेला रे. मुरीबाई न करे घरनों काम, धर्म लय लागी रे.
विषय-वेल तणा जे जोर, मुक्या सर्वे त्यागी रे. ॥२॥ जेणे जाण्यों अथिर संसार, सुख जांण्यां काचा रे. भाक्सी सरिखा जाण्यां भोग, मुरीबाई साचा रे.