Divyadeep 1969 Varsh 06 Ank 12

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah

Page 6

૧૯૬
દિવ્ય દીપ વિચારે. ઈશ્વરની ઉપાસના ભયથી, ડરથી કે માટેની પ્રાર્થના કરી હતી એટલે બાર આની પાપની બીકથી ન કરે.
મુશીબત ઓછી થઈ ગઈ અને ચાર આની જ્યારે સમજણથી, અંદરથી, ચેતનાની જ આવી. જાગૃતિમાંથી વિચાર કરશો ત્યારે તમે જ કહેશે, પણ આ ચાર આની મુશીબત આવી કેમ? કે નહિ, આ કામ મારાથી થાય જ નહિ. હું તમારા નિર્મળ વિચારો અને આચાર આખા કેમ કરી શકું?
વિશ્વમાં કેવાંદેલનો ઊભાં કરે છે તે વિચારે. - જ્યાં આ વિચાર આવ્યા પછી કેઈન જેવી રીતે તળાવમાં કાંકરી પડતાંની ડરથી નહિ પણ આત્માની જાગૃતિથી એ કામ સાથે જ તરંગાને પ્રારંભ થાય છે એવી જ નહિ કરે.
રીતે તમારા મનની અંદર જે નકારાત્મક વિચાર અત્યાર સુધી તમે કોઈ પણ કામ શરૂ આવ્યા એ મનથી શરૂ થઈને આખા વિશ્વમાં કરો ત્યાં નિષેધાત્મક બળે આવીને ઊભા રહે.
મા રે વ્યાપી જાય છે. નકારાત્મક વિચારના પ્રત્યાનવું કામ ઉપાડો અને શંકા થાય, અશુભનો
ઘાતે નકારાત્મક તને નિમંત્રણ આપે છે. વિચાર આવે. માટે જ કામ શરૂ કરતી
ચિન્તકના મનમાં તો નકારાત્મક વખતે કાંઈ અશુભ ન આવે, નકસાન ન થાય તો વિચાર જ નહિ. મુશીબત ન આવે એ માટે પૂજન પણ કરી છે. ગામમાં વરસાદ ન આવવાથી પાદરીએ - વિનાયકને હાથ જોડીને પણ કહેતા હોય ગ્રામ્યજનેને કહ્યું : “ચાલો, આપણે વરસાદ છે : “હે વિનાયક દેવ ! અમારા કામમાં માટે પ્રાર્થના કરીએ.” બધા દેવળ આગળ મુશીબત ન આવે માટે અમે તમારું પૂજન મેટા મેદાનમાં ભેગા થયા અને પાદરી સહિત કરીએ છીએ.” પછી કાર્યને પ્રારંભ કરે. બધાએ વરસાદ માટે પ્રાર્થના આદરી. '
અરે ભાઈ! તેં ગોટાળે તે ક્યારનોય પ્રાર્થના શરૂ થતાં જ આઠ વર્ષના બાળકે : કરી નાખે, અશુભ ન આવે એવો વિચાર તે પિતાની છત્રી ખોલી નાખી. બધા કહેવા કરી નાખે.
લાગ્યાઃ “આ તું શું કરે છે?” કહેઃ “તે “અમારા માર્ગમાં અંતરાય ન આવે” શું ભગવાન આપણી પ્રાર્થના સાંભળ્યા વિના એ મરણના બહાને અંતરાયને તે બોલાવી રહેવાને છે ખરો? ભગવાન જે એકદમ દીધો. બોલાવ્યા પછી કહો કે ન આવે, પણ વરસાદ વરસાવે તો હું તો ભીજી જાઉંને? ન આવે કેમ ? એ તો આવી ગયો. તે તે એટલે મેં તો પહેલેથી જ છત્રી ખોલી રાખી.” એનું સહુથી પહેલાં સ્મરણ કરી નાખ્યું.
પાદરી કહેઃ “તું તે ગાંડો લાગે છે. એમ તમારી દરેક પ્રવૃત્તિની પાછળ નકારાત્મક પ્રાર્થના કરે ભગવાન વરસાદ વરસાવી દેતા નિષેધાત્મક, ભયાત્મક અને શંકાત્મક ત હશે?બાળકે હતાશ થઈને પૂછયું : “તે કામ કરતાં જ હોય છે. નકારાત્મક તના પછી આપણે બધા ભેગા કેમ થયા છીએ?” સ્મરણથી કામ શરૂ કરે અને પછી માગમાં પાદરી હસી પડયા : “એક અખતરા જે મુશીબત આવી જાય ત્યારે મન મનાવેઃ ખાતર પ્રાર્થના કરવા માટે ભેગા થયા ચાલે, રૂપિયાભરની મુશીબત ચાર આનાથી છીએ....” પતી ગઈ. પ્રારંભમાં સુશીબત ન આવે એ આ ઉત્તર માત્ર પાદરીને જ નહિ પણ