________________
તા. ૨૭-૬-૭૦
દિવ્ય દીપ
" રજી. ન. એમ. એચ યર 0 રૂ માનવ માનવથી દૂર જ નેપલિયનની કબરથી થોડે જ દૂર એક નથી, કેઇનું મોં કપાયેલું છે તે કેઈનું કપાળ મોટા બગીચામાં એક માળનું મોટું મકાન ફૂટેલું છે અને હાથપગ વગરના તો કેટલાય છે. ઊભું છે. ઘાયલેનું એ નિવાસસ્થાન છે. આ મકાનના વિશાળ ભોંયતળિયામાં બીજા વિશ્વ યુદ્ધ ને રતાનો ભોગ બનેલા આ માણસે યુદ્ધમાં ઘાયલ થયેલા સેંકડો મનુષ્ય પિતાની
કહે છે: “પ્રવાસીઓને કહે કે અમારાથી દૂર રહે, જિંદગીનાં બાકી રહેલા વર્ષો વીતાવે છે. દિવસભર
અમને અહીં શાન્તિથી જીવવા દે. શબ્દોની ભોંયરામાં રહે. સાંજે કે સવારે મન લાગે ત્યારે
દયા બતાવી અમારા દુઃખમાં વધારો ન કરે.” બગીચામાં ફરવા આવે.
પાદરીએ જાય તે કહેવડાવે : “ના, અમારે
હવે તમારી પ્રાર્થનાઓ નથી સાંભળવી. દુનિયા અમને એ બગીચામાં જવાની મનાઈ પર આટલ. ધર્મો અને ધર્માચાર્યો હોવા છતાં કરવામાં આવી ત્યારે મેં એનું કારણ પૂછ્યું કે યુદ્ધ બંધ કરવામાં સફળ નથી થયું. ત્યારે તેના દ્વારપાળે કહ્યું :
અરે ! ધર્મો જ ધર્મના નામે લડતા હોય ત્યાં આ સૈનિકે હવે કઈ માણસને મળવા કે એ બીજાને શાન્તિ ક્યાંથી આપે? અમને જવા માગતા નથી. માનવીના લેભ અને બીજાની નહિ, અમારી પિતાની પ્રાર્થનાથી જ અહંકારને કારણે યુદ્ધ થાય છે. યુદ્ધ માણસને શાંતિ મળશે.” આમ બેડાળ, અપંગ, અસહાય અને બિહામણા કરે છે. કેઇનું નાક નથી તે કઈને કાન
ચિત્રભાનું (અનુસંધાન કવર પેજ બે ઉપરથી) જાળવણી સાથે બહારના આચારવિચારોમાં વિચાર અને વિવેક પછી થોડાક પરિવતને સમાજને હીતકારી બની રહે છે. કેટલીકવાર તે એ મૂળ સિદ્ધાંતને પ્રચારવામાં અને વિકસાવવામાં સહકારી બની રહે છે.
આજે વિશ્વને મોટો ભાગ જૈનધર્મથી અને મહાવીર અજ્ઞાત રહે તે મહાવીરને સંતાન કેમ સહન કરી શકે છે તે જ મને સમજાતું નથી.
આપણુ જેને વ્યાપાર અને ધંધાના વિકાસ માટે યુરોપ અને અમેરિકા સુધી જઈ શકે તો આપણુ સિધ્ધાંતોના પ્રચાર માટે શા માટે નહિ ? શું ધંધો ધર્મ કરતાં પણ મહત્વને છે ?
પણ સાચી વાત છે કે આપણું વણિકવૃત્તિએ વ્યાપારને જેટલું મહત્વ આપ્યું છે એટલું આધ્યાત્મિકતાને નથી આપ્યું અને એથી જ કરેડાની જેનોની સંખ્યા ઘટતાં ઘટતાં આંગળીના વેઢે ગણાય એટલી માત્ર લાખો માં આવી નભી છે. હજુ કયાં પહોંચશે તે સમજાતું નથી. પણ તમારા જેવા આશાવંત અને ધર્મપ્રેમીઓના પ્રેરણાદાયી પત્રો અને પરિચય મેળવું છું ત્યારે લાગે છે કે ભાવિ જરૂર ઉજજવળ હશે. મહાવીરના સિધ્ધાં તેના પ્રચારમાં ખૂબ આગળ વધે તેવી શુભેચ્છા.
ચિત્રભાનુ ક, પ્રકારક અને માના સંપાદક શ્રી ચંદુલાલ પી. શાહે, વિપિની પ્રિન્ટી મુંબઈ નં. ૨ માં છપાવી, ડોવાઈન જ સોસાયટી (રિન્ય જ્ઞાન સંઘ) માટે “કવીન્સ - ૨૮/૩૦, વાલ કવર મુંબઈ નં. ૬ માંથી પ્રગટ કર્યું છે.
