Divyadeep 1969 Varsh 06 Ank 12

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah

Page 5

જ આંતર વૈભવ જ (ધિઃ દિવ્યદીપના નવમા અંકમાં અતર વૈભવને અધુરો રહેલે ઉત્તરાર્ધ અહીં આપવામાં આવે છે.)
કેકે કહ્યું: “ભય બિન પ્રીત ન હોત થઈ ગયા. “ જંગલી માણસ! મૂખ ! તું ગેસાઈભગવાન પ્રત્યે જે ભય ન હોય તે અલ્લાહને તારા જેવા સામાન્ય માણસ સમજે પ્રીતિ ન થાય, પણ આ વાત બરાબર નથી. છે કે તારે સૂકે રેટ ખાય, ચટણી ખાય - જ્યાં ભય છે, ડર છે ત્યાં કઈ દિવસ અને તારે જાડે ધાબળો ઓકે? એ તે કેવો - પણ પ્રેમ હતો નથી. જે માણસ ભયથી કે મહાન છે. કેવા આલીશાન મહેલમાં રહે છે. ડરથી કામ કરે છે તેના અંતરમાં શુદ્ધ પ્રેમને કેવાં સુંદર ભોજન કરે છે પણ તું તે ગમાર આવિષ્કાર કયાંથી?
છે, અણસમજુ છે.” માતાને જોઈને બાળકને પ્રેમ ઉભરાય છે. રબારીને ખૂબ દબડાવ્યો, રબારી ગભરાઈ નિમળ, નિખાલસ, સહજ અને અખલિત ગ, આંખમાં આંસું આવ્યાં અને હાથ જોડીને પ્રવાહમાં મા તરફ પ્રેમ વહ્યા જ કરે છે બોલ્યો: “મૌલવી સાહેબ! મને ખબર નહિ. કારણકે ત્યાં ભયને સંભવ નથી.
હું તો અભણ માણસ રહ્યો. મને તો એમ જ્યાં ભય આવીને ઊભો ત્યાં સમજી લેજે કે અલાહને ભૂખ લાગે ત્યારે મારી જેમ કે પ્રેમનો દેખાવ થશે, પ્રેમની નાટકીય રીતે રોટલે ખાતા હશે અને ઠંડી લાગે ત્યારે મારા થશે, પ્રેમનું પ્રદર્શન પણ થશે પણ પ્રેમનું જે જાડો ધાબળો ઓઢતા હશે એટલે મેં દર્શન નહિ હેય.
આ બધી તૈયારીઓ કરી અને ઊર્મિના આવે. જેની સાથે તમારે જીવન વિતાવવું પડે ગમાં બધું કહી નાખ્યું. પણ હવે એ માટે એને ભય રહ્યા કરતું હોય તે તમારું જીવન હું માફી માગું છું, તેબાહ કહું છું.” શુષ્ક ન બની જાય? ત્યાં તમે પ્રેમનું પ્રદર્શન રાત પડી અને મૌલવીને સ્વપ્નામાં દિવ્ય કરતા હશે પણ એના પ્રત્યે તમારે શુદ્ધ તત્વ આવ્યું અને કહ્યું: “તું તારી જાતને મૌલવી પ્રેમ નથી.
કહેવડાવે છે, ધર્મગુરુ કહેવડાવે છે, પણ તે ' જ્યાં સુધી ઈશ્વરથી પણ ડર્યા કરશે આજે પેલા રબારીના હદયના ટૂકડે ટૂકડા કરી માં ધી એને પ્રેમ કેમ કરી શકશે? નાખ્યા. એ બિચારો ભક્તિથી ઉપર ને ઉપર
* શિયાળાને દિવસ હતો, બપોરને સમય ચડી રહ્યો હતો અને તેં ગભરાવી નાખે હતે, રબારી ખેતરમાં ઝાડ નીચે બેઠા હતા અને એની નજર સામે મારું કેવું ચિત્ર દેવું અને એણે એનું ભાથું ખેલ્યું. રોટલો કાઢતાં કે હવે એ પહેલાંની જેમ નિર્દોષ ભક્તિ પણ કાઢતાં બોલી ઊઠયોઃ “યા અલ્લાહ! તું જે નહિ કરી શકે. તું શું કરવા ડહાપણ કરવા અત્યારે આવી જાય તો તને આ મારો જાડો ગયો? એણે મનમાં ઊભી કરેલી ભક્તિની ધાબળો ઓઢાડું, ખાવાને માટે આ મારા ભાવનાઓને તેં શા માટે તેડી નાખી?” રાટલા ઉપર ચટણી લગાડીને આપું અને “તેં ઘણે માટે અપરાધ કર્યો છે. એના પીવા માટે શરાઈ પણ આપું. તું અત્યારે ભાવે અને ભક્તિ પ્રમાણે રબારી મારી સુંદર
અહીં હેત તે ખાવાની કેવી મજા આવત!” આકૃતિ મનમાં લઈને મારી સામે આવી . બાજુના ઝાડ નીચે બેઠેલા મૌલવીના કાને રહ્યો હતો એને તેં તેડી નાખી.” આ શબ્દો પડ્યા અને એકદમ ગરમ ગરમ ભગવાનનું ભયંકર અને રુદ્ર સ્વરૂપ ન