Divyadeep 1969 Varsh 06 Ank 03

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah

Page 4

૩ર
કે આને તપાસે ક્રાણુ ? એક બુદ્ધિ દ્વારા થયેલું કામ કદી સુઘડ હેાતું નથી. એમાં ત્રીજા વિદ્વાને અને ગીતાર્થીની બુદ્ધિ અને પ્રતિભા જ્યારે મળે છે ત્યારે જ એમાં પૂર્ણતા આવે છે. તે વખતે સેકડો આચાર્ય હતા પણુ આગમની ટીકાનું પરીક્ષણ કરવા કાઈ ન મળ્યું. અંતે ખંભાતમાં, ચૈત્યવાસી દ્રોણાચાય ને પસંદ કર્યાં.
ઇતિહાસની પરપરા જુએ તા જણાશે કે જ્ઞાનીઓને કેટલી વિપત્તિએ સહન કરવી પડી છે.
બધા વાતા કરે છે કે આ રીતે કરવુ જોઇએ, શાસનની ઉન્નતિ આમ થવી જોઇએ, સઘની ઉન્નતિ આ રીતે થવી જોઇએ. પરતુ જ્ઞાનના મા કેટલા કપરા અને વિષમ છે એ તેા જ્યારે તમે જ્ઞાનની દીશામાં જાએ ત્યારે જ સમજશે. જ્ઞાન અને ચારિત્રના સીમાડાને છેડા નથી.
તપ કરવું સહેલું છે. માણસ સૂઇને તપ કરી શકે છે પર ંતુ જ્ઞાન અને ચારિત્રના માર્ગ જેવા માની લઇએ તેવા સરળ નથી. એની અંદર તા જીવનની સાવધાનતા અને અપ્રમત્તતા જેટલા અશે આવે એટલા જ એ સરળ મને છે.
જ્ઞાન અને ક્રિયાના માગ કેટલેા વિષમ છે ? એને જીવનમાં લાવવા માટે માણસમાં વિચાર, શકિત, સ્મરણ શકિત, ઉપયોગ અને સમાધિ જોઇએ.
આજે ચંદ્રલેાકમાં પહેાંચનારા પાસેથી આપણે એક વસ્તુ ગ્રહણ કરવાની છે. એમની અપ્રમત્તતા. એક વસ્તુની ભૂલ ન થાય એને માટે કેટલી સાવધાની ! ચંદ્ર ઉપર પહોંચ્યા પછી કાઇ વસ્તુની ઊણપ લાગી નહિ. બધા જ સાધન time to time. અધું જ મળી રહે. એમની કેટલી ચાકસાઈ હશે?
આજે આપણા બધાની ચાકસાઈ શુ? એક પૂર્વ તરફ, ખીને પશ્ચિમ તરફ. આપણી સાવ
દિવ્ય દ્વીપ
ધાની આજે જીવન સાથે કાઈજ કામ કરતી નથી; માત્ર જડતા કામ કરે છે. અને તેમાં પણ આજે ગૃહસ્થ વગ વિદ્યા, વિવેક અને વિનયની મર્યાદાથી કેટલા ક્રૂર છે ? એનુ કન્ય, આચાર, સામાચારી, રીતિરવાજો કયા કારણથી ઘડાયા તે વિચારતા નથી. તમે જે ધારતા હા કે લેખા લખવાથી, વાકથાઓ કરવાથી, ચાપાનિયાં કાઢવાથી દુનિયા સુધરી જશે તેા એના જેવી બેવકૂફી આ દુનિયામાં એકે નથી. આમ કરવામાં આજે ચારિત્રનેા, વાણીની સ્વચ્છતાના, ધના, શ્રદ્ધાના હ્રાસ થઇ રહ્યો છે.
આવું લખવાથી, આવું ખેલવાથી, આવુ ચિંતન રવાથી દુનિયા કદી પણ પલટાઇ નથી.
છએ દનકારાએ દુનિયાના હજારો ગ્રંથા લખ્યાં છે છતાં આજે આપણે બધા એક થઈ શકયા નથી. દુનિયાના વિચારા, માન્યતાઓ અને રૂચિને માનનારા જીવા તે પ્રમાણે રહેવાના. દુનિયાનું એકવિધપણુ કી થયું નથી. આ દ્વૈત દુનિયામાં હમેશા પ્રવર્તમાન છે.
રાગદ્વેષના, નિંદાના,handbillsના, ચર્ચાએના જે પ્રવાહા વહી રહ્યા છે એ બધા વચ્ચે વ્યક્તિને પેાતાના જીવનને વ્યવસ્થિત રાખવું એ સામાન્ય વસ્તુ નથી, સહેલું નથી. આવી પરિસ્થિતિમાં મનની વૃત્તિને કેળવવાની આવશ્યકતા છે.
માત્ર હાહા કરીને, ખેાલીને અહીંથી રવાના થઈ જાઓ એટલુ જ બસ નથી. આજને યુગ માણસને કર્તવ્ય માની પ્રેરણા આપનારા છે. જીવનની અંદર કવ્ય પ્રત્યે જાગૃત થશે! તે તે
આ નિંદાનાં ચાપાનિયાં નહિ વાંચવા પ્રતિજ્ઞા લેશે, એવા પ્રકારના લેખા નહિ લખવાની પણ પ્રતિજ્ઞા લેશેા. કેાઇ વસ્તુ ન ગમે તે એ પ્રત્યે ઉદાસીન રહેવુ. તટસ્થ રહીને દુનિયાનું દર્શન કરવુ