________________
૧૮
-અર્થ-વાસ્તુ શાસ્ત્રના કામમાં, નક્ષત્ર, વાર, અને તિથિઓ લેવાનું કહ્યું છે. તે એવી રીતે કે અશ્વનિ ત્રણ ઉત્તરા (ઉ–ભાદ્રપદ ઉ–ષાઢા ઉ–ફાગુન) અને હસ્તાદિ લઈને ત્રણ નક્ષત્ર, (હસ્ત, ચિત્રા, અને સ્વાતિ) અનુરાધાથી બે નક્ષત્રો (અનુરાધા અને જ્યારે પૂષ્ય મૃગ શીર્ષ અને રેહણી, એટલા નક્ષત્રો લેવા, પણ મંગળ અને રવિ એ બે વાર લેવા નહિ. પૂર્ણા અને નંદા એ તિથિઓ લેવી સારી છે, પણ વૈધત, શુળ, ગંજ, પરિઘ, વ્યાઘાત, અને વજ, એટલા એગ સારા નથી. ૭ विकुंभ व्यति पातकौच न शुभौ योगाः परे शोभनाः। शस्त नाग बवा व्हतै तलगिरं युग्मा तिथि वर्जयेतः ।। मौहूर्त त्वथ विश्व मष्ट नवमं पंचत्रि रागाद्रिकं । श्रेष्टंच द्वितियं तुला वृष घटौ युग्मं धनुः कन्यके ॥९॥
અથ–વૈકુંભ અને વ્યતિપાત એ બે પેગ સારા નથી. વળી પહેલાના સૅકમાં નિષેધ કરેલા ગે સિવાયના, બીજા સર્વ વેગે સારા છે. તેમજ, કરણમાં નાગ, બવ, તતળ, અને ગિર, એ ચાર કરણ સારા છે. પણ યુગ્મ (ક્ષય તિથિ હોય અથવા વૃદ્ધિ તિથિ હાય એક તિથિમાં બીજી તિથિ મળી હોય તે વૃદ્ધિ તિથિ) હેય તેને તજવી.
દિવસના બે ઘવનાં મુહમાં તેરમું, આઠમુ, નવમુ, પાંચમુ, ત્રીજું, છઠું, સાતમું, અને બીજું, એટલા મુહર્તે સારાં છે. તેમજ તુલા, વૃષ, કુંભ, મિથુન, ધન, અને કન્યા, એટલા લગ્ન પણ સારા છે. ૮.
"Aho Shrutgyanam
