________________
૧૭૦
ગજ એકથી માંવને ગજ ૫ પાંચ સુધી એટલે પ્રાસાદ રેખાએ પહેળે હોય એટલે ઉંચો કરવો, તે ગજ પાંચ સુધી, ગજ પાંચથી માંડીને ગજ ૩૦ ત્રીસ સુધી આંગળ ૧૨ બારની વૃદ્ધિ કરતાં જવું. (ગજે બાર ઇંચ વધારતા જવું.) ૩૪૦
નાગરાદી પીઠ. गवांगुला करेवृद्धि र्यावत् हस्त सताधकं ॥ पीठोध उदयश्चैव छाद्यांनो नागरादिषु ॥३४१॥ एक विंशत्पंचभक्त प्रासादस्य समुच्छ्ये ॥ पंचादी नव भागांन् पीठस्य पंचधादय ॥३४२॥
અર્થ–એક ગજે આગળ ૯ નવની વૃદ્ધી કરવી તે ગજ ૩૦ ત્રીસથી માંડીને ગજ ૫૦ પચાસ સુધી કરવી. અડધા પાંચ થરા મથારેથી તે છાપા મથાળા સુધી ભાગ કરવા, તે નાગરાદિત જાત જાણવી. ૩૪૧
પ્રાસાદના મંડોવરના ઉદયમાં ભાગ ૨૧ એકવીશ કરવા, તે માલ્યા ભાગ પ, પાંચ, તથા ૬ છે, તથા ૭ સાત, તથા ૮ આઠ, અને ૯ નવ એવા પાંચ મત પીઠની ઉંચાઈના નાગરાદી જાતમાં કહ્યા છે. ૩૨
નાગરાદી મડેવર. वेद वेदं उभक्तेतु छाद्यातो पीठ मध्यकात् ।। पुरकः पंचभागस्यात् विंशति कुंभकस्तथा ॥३४३॥ कलसोष्टौ द्वि साधतु कर्त्तव्यं मतरालकं ।। कपोतकाष्टोमंची च कर्तव्यानवभागिका ॥३४४॥
"Aho Shrutgyanam