________________
૧૪૬ પ્રકરણ ૧૧ મું.
શ્રી વિશ્વકર્મણે નમઃ अव्यक्तं वास्तुसंभूतं येन विश्वचराचरं ।। तस्मै संभावदेवाय नमोश्री विश्वकर्मणे ॥२९॥
અર્થ–માયાથી ઉત્પન્ન થયેલું એવું ચરાચર વિશ્વ જે વ્યાસ દેખાય છે, તે શંભુસ્વરૂપે દેવ જેને વિશ્વ નિમણુ કરવું એજેનું કર્મ છે. એવા વિશ્વકર્માને નમસ્કાર કરું છું. ૨૯૧
જગતિ. प्रासादनांमधिष्टानं जगतिसानीगद्यते ॥ यथासिंहासनराज्ञः प्रासादस्य त्तथैव च ॥२९२॥
અર્થ–પ્રાસાદને જગતિ કરવી (પરથાર) જેમકે રાજાને સિંહાસન હોય છે. તેમ દેવાલયને પણ સિંહાસન રૂપ પરથાર કર કહે છે. ૨૯૨
જગતિના પ્રકાર चतुरस्ता यतेष्टोस्ता वृतंकृतायतं तथा ॥ जगति पंचधाप्रोक्ता प्रासादानं तु रुपतः ।।२९३॥
અર્થ–જગતિના પાંચ પ્રકારના રૂપ કહેલા છે, ૧ ચોરસ જગતિ, ૨ બીજી અષ્ટહાસની, ૩ ત્રીજી ગોળ, ૪ ચેથી લંબગોળ અને ૫ પાંચમી જે દેવાલયના ખાંચા છૂટયા હોય, એ પ્રમાણે પાંચ પ્રકારની જગતિના રૂપ કહ્યા છે. ૨૩
"Aho Shrutgyanam
