________________
૧૮
सुदुर्लभं काटिभवैभवाब्धी, सुमानुषं जन्म हहा विमूढः । लब्ध्वा प्रमादैविफलं करोति, हस्ताद् गतं रत्नमिवावपाति ॥२॥
પેલા મરજીવાઓ તે જુઓ, કે પ્રબળ પ્રયત્ન કરે છે! મરણને પણ તુચ્છ લેખી.... તેનાથી મહાન રને લેવા સાગરના પેટાળમાં જાય છે અને ઘણું ઘણા પ્રયત્ન એક-બે રને લાધે છે. પણ દુર્ભાગ્યવશ હાથમાં આવેલા રત્નને બેઈ બેસે તે તેને કેટલે પસ્તાવે, દુઃખ દર્દ થાય.......
પણ તમને તે મહાનથી મહાન રત્ન કરડે ભમાં દુર્લભ માનવ ભવનું મળી ગયું. તેને પ્રમાદથી, કષાયથી, વિષયથી હાથમાંથી બેઈ નાખ્યુંતે દુઃખ, હઈ, પસ્તાવે નહીં થાય ?.... જરૂરથી થશે. માટે પાણી પહેલાં પાળ બાંધે. રો
देहे च गेहे धनधान्यकोशे, ममत्वभावो भव्हेतुरेव । ततः प्रयत्नः सुधिया तु कार्य, निजात्मभावे स्वगुणस्य सिद्ध्यै ॥३॥