________________
૩૧
|| ૪ | आर्य च देशे सुकुलस्य मध्ये, संस्कारपुष्टे जिनधर्मवासे । सुदेवसद्धर्मगुरुप्रसिद्धे,
नृजन्म लब्धं सुकृतैरपूर्वैः ॥४॥ જે ભવવનમાં દુઃખને દવ લાગેલો હેય વેદનાનાં વન્ય પશુઓ વાસ કરતા હોય... વ્યથાના વાલે જ્યાં ઝેર એકતા હોય...આવા દુઃખ ભરપૂર ભાવમાં છેડી પણ અનુકુળતા મળતી હોય તે તે પુણ્ય-પ્રસાદી સમજવી. જ્યાં સુદુર્લભ માનવજન્મ, પંચેન્દ્રિયની પટુતા અને બુદ્ધિ પણ સુબુદ્ધિ મળે .. આર્યભૂમિ, સંસ્કારવાન કુટુંબ, સુકુલ જન્મ અને જિનકથિત ધર્મ પ્રાપ્ત થ...આ બધી અનુકૂળતા પ્રાપ્ત કરવા કેટકેટલા પુણ્યને પ્રસાદ પ્રાપ્ત કરે પડ્યો હશે ! તેની પાછળ કેટકેટલા ભવેના પ્રયત્ન પછી સફળતા મળી હશે ? જરા ગણિત તે મૂકો, પછી તેને ઉપગ કેમ કર...તે તે વિચારો...જરા તઢી તે લે વિચારવાની રૂઢી
| R ||. तत्त्वं तु चिन्त्यं निजभावसिद्ध्यै, कस्त्वं कथं वात्र कुतः समागाः। लब्ध्वा तु जन्म स्फुरितात्मबुद्धया कुत्रासि गन्तेति भवादमुष्मात् ॥५॥
