________________
૪૩
* લકતકથા : આ તા રાજના અભ્યાસ છે. ગમે ત્યાં બેઠા હા પણ ખાવા-પીવાની વસ્તુઓની વાત થાય તેમાંમાં પાણી આવે છે. ખાવાના ભાવા પણ થાય છે. ન મળે તા નિરાશા થાય છે. અરે ! તપ કરતા હાય ને તે દિવસે ક'ઈ ખાવાનું ન હોય તેાય તેની વાત કરતાં પણુ મન તલપાપડ થઈ જાય છે. અને નફા (Profit )માં આહાર સંજ્ઞાના સંસ્કાર મજબૂત થઇ જાય છે. જેથી તપ કરવામાં, આહાર સજ્ઞા તાડવામાં અંતરાયરૂપ બને છે. માટે તેને ત્યાગે અને તપની કલ્યાણુ ગાથા ગાવા...
* રાજકથા : આ જમાનામાં તે પ્રાત:કાલ થાય અને અખખાર આવે, અને અખબાર ન વાંચે તે ચેન પડે નહીં. ભલે સ્વાધ્યાય-ચિંતન...માળા...પ્રતિક્રમણ... પૂજા ન થાય તેને પસ્તાવા ન થાય. કિન્તુ અખખાર ન વાંચ્યાના પસ્તાવે જરૂર રહ્યા કરે. એમાં રાજકીય ખાખતા તે ઘણા...ઘણા આત જ્યાના...રાગદ્વેષની ગાઢ પરિણતિથી અશુભ ક અંધાય છે. માટે ખાસ તેનાથી ખચવા જેવુ છે...
* સ્રીકથા : એક ચિંતકે કહ્યું છેઃ જો આ સંસારમાં સ્ત્રી જેવું વિચિત્ર-ચિત્ર પ્રાપ્ત ન હેાત તે। બધાના માક્ષ નજીકમાંજ થઇ જાત...કેટલું સુંદર ચિ ́તન... સ્ત્રીની માહકતાએ ...માદકતાએ...મનેાહરતાએ ભલભલા ઘેાર તપસ્વીએના
તપેા...વિશ્વપ્રસિદ્ધ યાગી-મહષિ આના ચેગેાને ધૂળમાં ભેળવી દીધા છે. તેનું શ્રવણ જ રાગવ ક...પાપપ્રવધક છે. આ જમાનામાં તા છાપાંઓમાં..ગીતામાં ચિત્રામાં...પિકચરામાં
