________________
આત્મવિલેપન
૧૩૫ સ્થિતિ કેવી વિચિત્ર છે? એકે વિનાશ સર્યો. બીજીએ વિકાસ
શાન્તનુની વાત અટકાવતાં નમીને ગંગાએ કહ્યું : “એ જાના ઘા ઉઘાડીને વેદનામાં વધારે ન કરે, દેવ! જે અગ્નિ પર રાખ વળી ગઈ છે, તેને અંદર જ બુઝાઈ જવા દે. ફૂંક મારી રાખ ઉડાડી એને પ્રદીપ્ત ન કરો, જે નિર્માણ હતું તે બન્યું છે. એમાં તમારે કંઈ જ દોષ નથી.
વિશ્વના આ ક્રમમાં પ્રત્યેક માનવીને પિતાનું આગવું સ્થાન છે. એ સ્થાનને અનુરૂપ જીવવા સિવાય મેં કંઈ જ અધિક કર્યું નથી. આ પળે આપ પવિત્ર લાગણી અને ભાવના આવેગમાં છે. એટલે મને વધારે ગૌરવ આપે છે.
“આપને પૂછળ્યા વિના, આપને તજી આવનારને પણ આપ સત્કારો છે, એ આપનાં હૃદયની વિશાળતા ને સહૃદયતા છે.
પણ આ પળે હું ધન્યતા અનુભવું છું. મારું સ્વપ્ન સિદ્ધ થયું છે. ગાંગેયને આપના હાથમાં સોંપી હું આત્મસાધનાને પંથે જવા માગતી હતી, અને તમારું પિતા પુત્રનું મિલન કેવી રીતે થાય એ વિચારમાં દિવસો વીતાવતી હતી. પણ કુદરતે પોતે જ એ કામ કરી મને આ ક્ષણે વિચારમુક્ત કરી છે.
“ગાંગેય મારા સ્વપ્નને મિનારો છે, અને આજથી તમારી આશાને કિનારે બને છે. જે તમારે છે તેને તમને સોંપી હું ઋણમુક્ત બનું છું.'
દેવી, તમે આ શું બોલે છે ? આનંદના શિખરે
