________________
શ્રી. મોહનલાલ દલીચંદ દેશાઈ भूयमरुभूयसम्मवणणं, महुकइडिह-कहंतरं, कणयपहावहरणं, पज्जुन्नविजालाभवण्णणं, कुमारविजालाभ माताभिलाषवण्णणं, अने १० भाया 33 १५ भी सुवानी संधिमा नाम मनु भाणुकण्ण-माणभंगो, सञ्चहामादेवी-माणभंगो, पज्जुण-वासुएव-संगामो, पज्जुण्णवासुएव-बलभद्द-मेलावउ, रूविणि- कण्णाहरणं, भने पज्जुण-संबु-भाणु-अणिरुद्ध-णिव्वाणगमनं आयां छ. કેટલીક સંધિને અંતે એક એક સંસ્કૃત લોક મૂકી પિતાનાં વખાણ કર્યા છે.
यत्काव्यं चतुराननाऽब्जनिरतं सत्पद्यदानत्वकं, स्वैरं भ्राम्यति भूमिभागमखिलं कुर्वन् वलक्षं क्षणात् । तेनेदं प्रकृतं चरित्रमसमं सिद्धेन नाम्ना परं
प्रद्युम्नस्य सुतस्य कर्णसुखदं श्रीपूर्वदेवद्विषः ।। –જેનું સારાં પદ્યવાળું ચતુરાના મુખે ચઢેલું ( અથવા ચતુર્મુખ સ્વંભૂ કવિના–હરિવંશ પુરાણ કાવ્યરૂપી-કમલમાંથી નીકળેલું) કાવ્ય અખિલ પૃથ્વીને એકદમ વેત કરતું સ્વેચ્છાએ ભમે છે એટલે કે જેના કાવ્યની સર્વત્ર વિખ્યાતિ થઇ છે તે અપરનામ સિધે આ શ્રીકૃષ્ણના પુત્ર પ્રદ્યુમ્નનું કર્ણને આનંદ આપનારું આ પ્રસ્તુત મેટું ચરિત્ર ( બનાવ્યું )
[ આ પરથી અને નીચે મૂકેલ દશમી સંધિ પછીના લેક પરથી જણાય છે કે આ કવિએ આ કાવ્યની પહેલાં વિષ્ણુ સંબંધી બીજું નાનું સુપ્રસિદ્ધ કાવ્ય બનાવ્યું હતું. ] નવમી સંધિને અંતે
सारासारविचारचारुधिषणः सद्धीमतामग्रणीजर्जातः सत्कविरत्र सर्वविदुषां वैदुष्यसंपादकः । येनेदं चरितं प्रगल्भमनसा शांतः-प्रमोदप्रदं,
प्रद्युम्नस्य कृतं कृतीकृतवतां जीयात् स सिंह क्षितौ ॥ -સારાસાર વિચાર કરવામાં સુંદર બુદ્ધિવાળ, ઊંચા વિદ્વાનોમાં અગ્રણી, સર્વ વિદ્વાનોની વિદ્વત્તા સંપાદક એવો જે સત્કવિ થયો, અને જેણે શાંતરસનું આનંદપ્રદ એવું આ પ્રદ્યુમ્નનું ચરિત પ્રગલ્મ મનવડે રચ્યું તે કૃતાર્થમાં કૃતાર્થ એવો સિહ પૃથ્વી પર જીવન્ત રહો. દશમી સંધિને અંતે—
विष्णोः स्तोकचरित्रसूक्तिवशतः कीर्तिः कवेः सांप्रतं, श्रीसिंहस्य भुवस्तले सुभगवत्संभ्रम्यतेऽहर्निशं । ग्रामाऽराममटंबपत्तनवनक्ष्माभूक्षमाभृत्सरिः, निःशेष सममेव शुक्लम सकृत् श्रीकुर्वतीदं जगत् ॥
શતાબ્દિ ગ્રંથ ]
*२५3*
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
