Atmanand Prakash Pustak 088 Ank 02

Author(s): Pramodkant K Shah, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 5

વિઘા ને વિનયી આ વિષયમાં જૈન ઈતિહાસમાં એક જવલંત છાયા. દેવીના મંદિરમાં જઈને અભયકુમાર બહાર
ચમત્કારિક મનાતી દેવીના સ્થાને ભરાતા મેળામાં દષ્ટાંત મળે છે. રાજગૃહી નગરીમાં મગધસમ્રાટ
આવ્યા અને એમણે વેષણ કરી, શ્રેણિક રાજન મનરમ વાટિકા હતી. જેમાં બધી તુઓના ફળ આવતા હતા. આ નગરીમાં વસતી ,
“નાગરિકે! સાંભળે! દેવી કહે છે કે કેરીને એક ચાંડાલ સ્ત્રીને કેરી ખાવાને દેહદ થયો. એ
" ચેર આ મેળામાં જ છે. મેળામાં આવેલા લેકે તુમાં કયાંય કરી નહોતી તે લાવવી કઈ રીતે? *
9 માં જ એ ચાર મોજૂદ છે.” હાલ વિચારમાં પડ્યા. છેવટે એણે એક વ્યક્તિ આ સાંભળીને લો સ્તબ્ધ બની ગયા આ વિચારી કે સમ્રાટ શ્રેણિકની વાટિકામ તે આ સમયે ચાંડાલના મનમાં થયું કે ખરેખર આ સમયે પણ વૃક્ષ પર કેરીઓ ખેલતી હશે. ત્યાંથી ચમકારક દેવીએ મારું નામ પણ કહ્યું હશે હવે કરી તેડીને લઈ અડવું તે વિચાર કર્યો. આવી બન્યું.
ચાંડાલાની પત્ની રોજ વધુ ને વધ બળી ફરી બીજી વખત અક્ષયકુમાર દેવીના મંદિરમાં થતી જતી હતી. ચાંડાલે એની પત્નીને આશ્વાસન
ગયા અને થોડીવારે બહાર આવીને બોલ્યા, આપ્યું અને એ મગધસમ્રાટ શ્રેણિક રાજાની “ભાઈએ ! કેરીના ચેર અહીં જ છે. દેવીને વાટિકા પાસે ગયો. જેય તે વાટિકાની ચાર મેં એનું નામ પૂછયું તે દેવી કહે તારે નામથી બાજુ ઊંચી દીવાલ હતા અને ચાંપતે ચોકીપહેરી શું કામ છે ? તને એ ઓળખાય એવું નિશાન હતા ચાંડાલને થયું કે કેરી લેવા માટે એણે આપું છું'. જેની દાઢીમાં ઘાસનું તણખલું હોય એની ઘા અજમાવવી જ પઢશે. નહિ તે કેવી એ જ ચાર છે.” મળશે નહીં.
ચાંડાલ ઝડપથી પોતાની દાઢી ફાળવા ચાંડાલની પાસે અવસ્થાપિની અને અવનામિની
લાખ્યો. તપાસ કરવા લાગ્યું કે દાઢીમાં કયાંય નામની બે વિદ્યાઓ હતી, પોતાની એક વિવા
તણખલું તો નથી ને ? ચાંડાલ દાઢીમાં હાથ અજમાવીને ચાંડાલે બધા જ પહેરેગીરીને નિદ્રા
ફેરવતા હતા કે તરત જ અભયકુમારે એને પકડી ધીન કરી દીધા. ચાંડાલ બગીચામાં પ્રવેશ્યો. બીજી
લીધે. અને પૂછ્યું, વિદ્યા અજમાવીને એણે આંબાના ઝાડ નીચે “શું રાજવાટિકામાંથી તે કેરીની ચોરી કરી ઝુકાવી દીધું અને કી તેડી લીધી. ચાંડાલ પિતાના હતી ? '' ઘેર પાછો આવ્યો અને પત્નીને કેરી ખવડાવીને ચાંડાલ બોલ્યા, “જ્યારે ખુદ દેવી કહેતી એને દેહદ પૂરો કર્યો.
હોય ત્યારે એ સાચું જ હોય ને? ” બીજી બાજુ સવારે વાટિકાના માળીએ જોયું અભયકુમારે પૂછયું, “કેરીની ચોરી તે શા તે આંબાના વૃક્ષ પરથી કેહ કેરી ચેરી ગયું માટે કરી ?” હતું. એણે રાજાને જાણ કરી. રાજાના આશ્ચર્યને ચાંડાલ બોલે, “મારી પત્નીને કેરી ખાવાને પાર ન રહ્યો કે આ ચોકીપહેરો હોવા છતાં દેહદ થ હતો. જે હું એને દેહદ પૂરો ન કેણ કેરી ચોરી ગયું હશે ? શ્રેણિક રાજાએ કરે તે એ રોજ વધુને વધુ દુબળ થઈને મૃત્યુ પિતાના ચતુર મંત્રી અભયકુમારને કેરીની ચેરી પાસે તેમ હતી. મારો આખો સંસાર ચેપટ થઈ કરનારને પકડી લાવવા કહ્યું.
જાય. વંશવેલ નાબૂદ થઈ જાય.” ડિસેમ્બર