Atmanand Prakash Pustak 088 Ank 01

Author(s): Pramodkant K Shah, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

ઘર કેટલાં? આટલી પણ સંખ્યા નથી થતી તે નવકારશીનું પચ્ચક્ખાણ શું છે, ચૈત્યવંદન, તેના ઉપાયોની ચિંતા-વિચારણા તમે કેટલી કરો ગુરુવંદન કેવી રીતે થાય, તે સમજવું જોઈએ, છે? આજ ને છેક આવતી કાલનો શ્રાવક છે, રેજ મા-બાપને પગે લાગવું. આ વાત તે હવે એ ભુલશો નહીં. શાસનને પામ્યા પછી માત્ર એક સ્વપ્ન જેવી બની ગઈ લાગે છે. અત્યારે અર્થપરાયણ જીવન જીવશે તે શાસનની પ્રાપિત માતા–પિતાના વિનયને આવા સંસ્કારો રહ્યા જ ફળશે નહી. તમને કોઈ પૂછે કે તમે આરોગ્ય નથી, એવું તે નથી; કયાંક કયાંક એવાં અમી ઇચ્છે છે કે અર્થ ? તમે કહેશે, આરેગ્ય. જેમ છાંટણું અત્યારે દેખાય છે, 50 વર્ષને પુત્ર પણ આરોગ્યના ભોગે અર્થ મેળવવા ઈચ્છતા નથી, 80 વર્ષના પિતાને પગે લાગનાર આજેય મળે છે; તેવી રીતે ભવિષ્યની પેઢીની ચિંતા નેવે મૂકીને પણ બહુજ ઓછા. સંસ્કાર મેળવવાનાં આ ત્રણ બીજી બધી બાબતમાં નિશ્ચિત બની જઈશું તે, સ્થાને ગણાયભાવી શી રીતે ઉજજવળ બનશે? તમે સમજે છે (1) ઘર—પચાસ ટકા સંસ્કારનું શિક્ષણ કે શરીર સારું હશે તે જ પૈસા કામના છે, પણ - ઘરમાંથી જ મળતું. 6-7 વર્ષના થાય ત્યારે રોગી હોઈશે તે પૈસાને શું કરવાના છે? તેમ નિશાળે મુક્તા.આજે તો બે-ત્રણ વર્ષની નાની ઉંમરઆ લેકની ચિંતા પાછળ જે દિવસ-રાત વિતાવે - માંજ નિશાળે મૂકી બાળકને એક જાતના બંધનમાં અને પરલોકને વિચાર પણ ન કર, તે અંતે મૂકી દેવામાં આવે છે. બાળક જેટલું વિખૂટું પડતું પસ્તાય છે. આજે એક છોકરા 10 વર્ષના છે, તે જાય છે, તેટલી લાગણ ઘટતી જાય છે. કાલે 20 વર્ષને થશે. ત્યારે કોઈ ક્રિયાની રુચિ, ધર્મને રાગ અને જ્ઞાનની સમજણ તેની પાસે અમેરિકાના પ્રવાસયાત્રાએ નીકળેલા એક સમી. નહીં હોય તો એને વિકાસ શી વતે થશે? કે ત્યાંની પરિસ્થિતિનું બહુ બારીકાઈથી નિરી માતા-પિતાથી અને ઘરના વાતાવરણથી વ્રત, ક્ષણ કર્યા પછી, એનું તારણ શોધવા પ્રયત્ન કર્યો પૂજા વગેરે ધર્મના થોડા સંસ્કારો પડયા હતા, તેના કે ત્યાનાં અને અહીના મા-બાપની લાગણમાં પરિણામે આજે યમ કરવા જે છે એવી ભાવના તફાવત કેમ છે? દીકરે ઓફિસમાં હતું, ટેલીફોન તમારી રહી છે. પણ આજે જેનામાં સંસ્કાર અને આવ્યો કે પિતા બીમાર છે. તમે આવે, તમારી શિક્ષણજ્ઞિાની નથી, તેનું શું થશે? સંસ્કાર એટલે જરૂર છે. શસિવર મુકાઈ ગયું. પછી દીકરાએ કિયા અને જૈન દર્શનની પરિપાટીને પરિચય. આ ઓફિસમાંથી જ ડોકટરને ફોન કર્યો કે તમારી સંસ્કારો આ પ્રમાણે છે: સાધુ મહારાજ આવે તાકીદે જરૂર છે, મારા પિતા માંદા છે. એમને ત્યારે ઉભા થઈ જવું; તેઓ વહરતા હોય ત્યારે તરત દવાખાનામાં દાખલ કરે. અને હોસ્પિટલના ખાવું નહીં; રોજ સવારે જાગતાં નવકાર ગણવા; ત્રીજે માળે ૮માં પીડમા, 23 નંબરની રૂમમાં સાધુને શું ખપે? શું ના ખપે?–તેનું જ્ઞાન એમને દાખલ કરવામાં આવ્યા. પછી પુત્ર તરત જ મેળવવું ભગવાનના દર્શન કરવાનું જિનમદિરનું પિતાના કામમાં પરોવાઈ ગયા. ઇસ્પિતાલમાં શિખર દેખાય એટલે તમે જિણાણું બેલવું; જવાને એને વિચાર હતો, પણ આટલું કામ સાધુ મહારાજ કે સાધ્વીજી મહારાજ દેખાય ત્યારે પતાવીને જઈશ, એવા વિચારથી એ ઓફિસે જ મÖણ વંદામિ કહેવું, ઓછામાં ઓછું નવકારશીનું રહ્યો! એટલામાં હોસ્પિટલમાંથી ફોન આવ્યો કે, પચ્ચખાણ ગુરુ મહારાજ પાસે લેવું–આ બધા એ ભાઈ ગુજરી ગયા છે ! એ સાભળી પુત્ર વિચારે જેને સંસ્કારે કુળાચારની જેમ સહજ બની જવા છે કે, પિતા નથી રહ્યા તે હવે મારે જવાનું પ્રયેાજન શું? તેથી એને શબવાહિની માટે ફેન નવમ્બર- 90 : 'પ For Private And Personal Use Only