Atmanand Prakash Pustak 088 Ank 01

Author(s): Pramodkant K Shah, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 10

ભાઈઓએ પણ એનાં સારાં ફળ આપ્યાં. કુટુંબ આપાગું સાચું ધન છે, એ વાત તમારા હૈયામાં માટે ભેગ આપવા એક જણ પણ તૈયાર ન થાય બેઠી જ નથી. તે વાતને તમે બધા મહત્વ આપો તો આખા કુટુંબનું શું થાય? એક બહેને પિતાનાં તે કેવું સારું ! જ્ઞાની ઉપાધ્યાય ભગવાન જ્ઞાનની ભાંડુઓ માટે આવો ભેગ આપે, તો એનું લહાણ કરી રહ્યા છે. એ એમને અનુપમ ઉપકાર પરિણામ કેવું સારું આવ્યું.
છે. તેઓ માને છે કે શ્રુતરૂપી મૂળ સાબૂત હશે - વીસ વર્ષ પહેલાંની આ વાત છે. પણ આ
છે. તે પાંદડાં, મંજરી, ફૂલ-ફળ બંધુય આવશે. બહેનને એના શિક્ષકે સંસ્કારો આપેલા તેથી
નાના-મોટા પર્વ દિવસોમાં પણ જે દેરાસર
ન જઈએ, તે આપણે જેન છીએ એવું લાગે જ આ સુખદ અંત આવ્યું. પણ એણે હું શા માટે ભેગ આપું? મારી જિંદગી શા માટે વેકી નહીં, આવી આપણી દશા છે! ૨૪ કલાકમાં દઉં? –એવા વિચારો ન કર્યા. કર્યા હતા તે
આપણે કેટલા કલાક ધર્મારાધનામાં વીતે છે? આજે
- આપણને સાધુ જેટલા ગમે છે, તેટલે અંશે સાધુતા એનો આખા કુટુંબ માટે કેવો બૂરો અંજામ
ગમતી નથી. ચોમાસામાં સાધુ જોઈએ જ એ આવત! પણ એ સંસ્કારી બહેને બધાના હિતમાં
વિચાર વ્યાપક થતો જાય છે, પણ મારા જીવનમાં પિતાનું હિત વિચાર્યું અને કર્તવ્યબુદ્ધિથી બધું
સાધુતા કેટલી આવી છે તે વિચાર કરે છે સારી રીતે પાર પાડયું.
ખરા ? બીજાના ઘરની ટેપરેક જેવી ચીજો ધામિક શિક્ષણ અને સંસ્કારોની જ્યારે બહુ જોયા પછી જેમ એન વસાવવાનું મન થાય છે, જ જરૂર છે, ત્યારે જ આપણે એની ઉપેક્ષા કરી તેમ સાધુને જોઈને, સાધુતા ગમતી હોય તે, રહ્યા છીએ, એ ઓછી કમનસીબી છે ? સાત તમને પણ સાધુ થવાનું મન થાય જ. પણ સાધુતા ક્ષેત્રોમાં સાતે ક્ષેત્રે ભરપૂર હોવો જોઈએ. બધાં સારી છે, હૈયે વસાવવા જેવી છે, એ અનુરાગ અંગો સુળ હોય તે જ વ્યક્તિ દશનીય બને પ્રગટ થતું નથી; જે પ્રગટ થતું હોય તો તે છે. બધાં અંગ પ્રમાણસર ન હોય તે શરીર બેડોળ મેળવવા માટે તમારા પ્રયત્ન હાય જ. નિત્ય અને રોગિષ્ટ લાગે. પગ ખૂબ જાડા થઈ જાય તે સ્વાધ્યાય કરવાના નિયમ જે એકાદ ગુણ પણ હાથીપગાને રોગ કહેવાય છે. પેટ મોટું હોય તે કેળવાઈ જાય છે, તેની પાછળ પાછળ, બીજા જદરને રેગ નકકી થાય છે. આજે જિનમૂતિ કેટલાય ગુણે આવવા લાગે. એક ગુણ તેના અને જિનમંદિર એ બે ક્ષેત્રો સારી રીતે વિકાસ અનેક સાગરીતને લઈને આવશે. સ્વાધ્યાયથી પામ્યાં છે. સાધુ-સાધ્વી પ્રત્યે પણ ઠીક ઠીક આદર પ્રજ્ઞા નિર્મળ થતાં, વિવેકથી તમારી બધી
તે જોવાય છે. પણ સાતે ક્ષેત્રને સાચવનાર જીવનચર્યા જ બદલાઈ જશે અને વૃત્તિ અને શ્રાવક-શ્રાવિક ક્ષેત્રનું શું છે? તેના વિકાસ અથે પ્રવૃત્તિ બનેમાં પરિવર્તન આવશે. રાત્રિભેજન કઈ ચેકસ દિશામાં પગલાં ભરાતાં દેખાતાં જ ત્યાગ જે એક નિયમ તમે પાળા તે બીજી નથી. અને સાતમું ક્ષેત્ર શ્રુતજ્ઞાન, તેના માટે પણ કેટલીય ધર્મક્રિયાઓ તેની સાથે આવશે એ નિશ્ચિત આપણે કેટલી બધી ઉપેક્ષા છે! જ્ઞાનથી શ્રદ્ધાના વાત છે. અવગુણોની જેમ ગુણેની પણ સાંકળ પાયા સુસ્થિર થાય છે, જે શ્રદ્ધા હચમચી ઊઠશે તે હોય છે. એક ગુણને એકેડે પકડે એટલે અન્ય પછી સાધન નિજીવ બની જશે. જ્ઞાન એક બાજુ ગુણની સાંકળ આવી જ સમજો. તમે પ્રતિક્રમણ શ્રદ્ધાને સ્થિર-દઢ કરે છે, તે બીજી બાજુ આ- કરતા નથી, તમને એમ ને એમ બેસી રહેલા જોઈ રણમાં આનંદ આપે છે. આ શ્રુતની અવગણના કેઈ તમને આમંત્રણ અને સાથ આપે અને એથી, કરવાથી આપણને ઘણું નુકસાન થયું છે. જ્ઞાન સદ્ભાગ્યે, તમને પ્રતિક્રમણ કરવાનું મન થાય,
નવેમ્બર-૯૦)