Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 11 12

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 10

પ્રાત:કાળે મુનિરાજે નગર બહાર જઈ શુદ્ધ એક બાજુ સિંહ કેશર મોદકના ચૂરેચૂરા થઈ ભૂમિ રોધી પાત્રામાંથી સિંકેશર મેદક કાઢી ગયાં અને બીજી બાજુ મુનિરાજના ઘાતકર્મોને તેને ચૂર કરવા માંડે અને જે કર્મોને અનેક પણ ચૂરેચૂરા થઈ ગયા અને ત્યાં જ તેમને જન્મની આકરી તપશ્ચર્યાથી નાશ ન થઈ શકે તે કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું. કમેને પશ્ચાત્તાપની પ્રચંડ અગ્નિ વડે નાશ કરી આવા મુનિરાજને કેટ કેટિ વંદન ! નાખે.
આવા શ્રાવકને પણ ધન્યવાદ !
ભાગ નહિ, ભાવ.
હમણા થોડા વર્ષ પહેલાની જ આ વાત છે. નવદ્વીપમાં રામમણિ અને રધુમણિ એ બંને ભાઈએ મહાપડિત તરીકે જાણીતા હતા. એમને જેમ વિદ્યા વરી હતી તેમ લક્ષમી પણ મળી હતી. બંને વચ્ચે પ્રેમ એ કે જાણે પુષ્પ અને પરાગ. એક દિવસે મોટાભાઈ રામમણિએ જ કહ્યું: “રઘુ! હવે આપણે આ મિલ્કત વહેચી નાંખીએ.”
મોટાભાઈ? તમે આ શું બોલ્યા? મૂર્ખાએ તે જુદા થાય. પણ આપણે પતિ પણ જુદા થઈશું?”
રામે પ્રેમથી કહ્યું: “આપણે જુદા થડા જ થઈએ છીએ? આપણને કેણ જુદા પાડી શકે તેમ છે? આ તો મિત બકરાઓને બહેચી દઈએ જેથી આ તુચ્છ વસ્તુ માટે એ લેકે ભવિષ્યમાં લડીને વેરઝેર ન કરે.”
રામને ત્રણ પુત્ર હતા. રધુને એક જ સમે મિલ્કતના બે ભાગ પાડ્યા. એક ભાગમાં પિતાના ત્રણ પુત્ર અને બીજામાં નાના ભાઈને એક પુત્ર. આ ભાગથી ખુશી થવાને બદલે નારાજ થઈ રધુએ કહ્યું : “ભાઈ ! તમે આ શું કર્યું? આપણે જુદા થતા હતા તે બે ભાગ પડત. પણ આપણો તે પુત્રોને વહેંચણી કરી આપીએ છીએ. માટે ચાર સરખા ભાગ પાડા અને પુત્રને સરખા બહેશે તે જ મને સુખ થાય.” એમ કહી, એણે પિતે જ ચાર ભાગ વહેંચી આપ્યા!
-પૂ. મુનિશ્રી ચિત્રભાનું
આમાનંદ-પ્રકાશ