Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 07

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

“મહાર વિહાર વિદેશથી જોર્ડને તો વેજ મેનની પાંત્રીસ અતિશયવાળી તત્ત્વ-વાણી પ્રકાશે છે. જે સાંભળતા ન લાગે થાક, ન લાગે ભૂખ, કે ન લાગે તરસ, એટલી બધી અમૃત કરતા ય અધિકી મીડી હાય છે.
પરિવરેલા છે, દેવાંગનાના સૂતિક અને ઇન્દ્રો મહારાજાઓના અને દેવાના જન્માભિષેકની પૂજા પામેલા છે. માતાપિતાના બાદશાહી લાડકોડ પામતા ઉછરે છે, છતાં હૃદયથી મહાવિરાગી હોય છે, જન્મતા જ મળતા ઈન્દ્ર મહારાજાઓનાં મનમાં એમને ગવ ઉત્કષઈ હાતા નથી. રાજયના અધિ પતિ સમ્રાટ રાજા થાય ત્યાં એમને આસકિત હેાતી નથી. અને સઘળુ` છેડી શ્રમણ અને ત્યાં એમનામાં કાયા પ્રત્યે સુખશીલતા હેાતી નથી. સયમ પથે વિચરે ત્યારે એક માત્ર કર્મક્ષયનુ લક્ષ્ય રાખી, કઠોર તપાલન, તીવ્ર તપસ્યા, તેજસ્વી ત્યાગ, પ્રબળ પરિસહ પર વિજય, ઘાર ઉપસનું સમભાવે વેદન, અને નિરંતર ધારાબદ્ધ કાન વગેરે આચરે છે. સાધનાને અંતે જ્ઞાનાવરણીય આદિ ચાર ધનઘાતી કર્મન આત્મા પરથી દૂર કરી વીતરાગ સર્વજ્ઞ બને છે. અનંતદર્શન, અનતજ્ઞાન, અનંત ચારિત્ર (પીતરાગતા) અને અનંતવીય એ ચાર
અનંતા પ્રાપ્ત કરે છે.
પુણ્ય
આ
અહિં પૂર્વ ઉપાર્જલ તીર્થ કરણાનું ઉદયમાં આવે છે. તેથી તેઓની સેવામાં પ્રાતિહા નિર તર સેવામાં હાજર રહે છે. તે આ પ્રમાણે છે. રત્નમય સિંહાસન, વીઝાના ચામર, છત્ર, ભામડલ, દુન્દુભિ, દિવ્ય ધ્વનિ, પુષ્પવૃષ્ટિ અને અશોકવૃક્ષ. આ આઠે પ્રતિહાર્યો દેવરચિત હોય છે. પ્રભુની ભક્તિથી અને પ્રભુના પુન્ય પ્રભાવના આકર્ષણ દેવે આ આફ પ્રતિહાર્યાંની અને અન્ય દૈવકૃત અતિશયાની રચના કરી અતિ ઉન્નસિત ભાવે પ્રભુની સેવા-ભકિતના અપૂર્વ લાભ મેળવે છે. અરિહંત ભગવંતના ચાર અતિશયરૂપ ચાર ગુણા છે, ૧. જ્ઞાનાઅતિશય : તેનાથી લોકાલોકના અર્થાત્ સમસ્ત ચરાચર પદાર્થોના ભૂત-ભવિષ્ય, વમાનના સ` ભાવે! જાણે છે.
--
ર. વચનાઅતિશય તેનાથી દેવ, મનુષ્ય, તિય ચ સર્વેને સમજાય એવી અને એકી સાથે
૧૦૨
૩. પૂજા અતિશય :– તેનાથી નરેન્દ્રો-દેવેન્દ્રોથી પૂજાય છે. દેશના ભૂમી માટે સમવસરણ દેવા રચે છે. જેમાં રજત, સુવણું અને રત્નના ત્રણ ગઢ ઉપર દેવ મનુષ્યાની ભાર પર્યાદાની વચમાં તીર્થંકર પરમાત્મા દેશના આપે છે.
૪, અપાયાપગમાતિશય :– તેનાથી શ્રી અરિહંત પરમાત્માની આસપાસના સવાસો ચાજન
જેટલા ક્ષેત્રમાંથી જનતાના મારી, મરકી જેવા ઉષારૂપી અપાયા દૂર થઇ જાય છે. તેમજ પાતાના રાગઢ યાદિ અપાયા પણ દૂર થયેલા છે. આ પ્રાતિહા અને ચાર અતિશય મળી અિ હા. પરમાત્માના ખાર ગુણા છે.
શ્રી સિદ્ધ ભગવાન :- તે ઓર્ડર્ડ પ્રકારના કર્મના માથી રહિત અન્યા હોવાથી અત્યંત નિર્મળ આડ ગુણવાળા અનેલ છે. ચાર ઘાતીકના નાશથી અનતજ્ઞાન, અનંતદ્દન, અનંત વીતરાગતા અને અનેનવીય વાળા ચાર ગુણા છે.
બાકીના ચાર અઘાની પૈકી વેદનીય કર્મોના નાશથી અનત અવ્યાબાધ સુખ, આયુઃ કર્મના નાશથી અક્ષય, અજર-અમર સ્થિતિ, નામકર્મના નાશથી અરૂપિણું અને ગાત્ર કર્મીના નાશથી અગુરુલઘુતા પ્રાપ્ત થાય છે. આ આઠ ગુણા એ આત્માના સહજ ગુણા છે, તે નવા ઉપજતા નથી પણ ક દ્વારા વરાયેલાં હતાં, દબાયેલાં હતાં. તે કમ આવરણા દૂર થતા સ્વસ્વરૂપે ઝળકી ઊઠે ઇં, પ્રગટ થાય છે. એ રીતે સિદ્ધ ભગવંતા નિર જન–નિરાકાર છે, સર્વજ્ઞ-સર્વદર્શી છે, શુદ્ધ જ્ઞાતા દૃષ્ટા છે, શાશ્ર્વત યાતિ છે, સ્વતંત્ર છે. સ્વરમણમાં મઝા છે. જ્ઞાનથી સર્વવ્યાપી છે, અનંત સુખભેાકતા છે. સર્વ શત્રુના ક્ષયથી, સર્વ રોગના નાશથી, સ
આત્માનંદ પ્રકાશ