Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 07

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

ઠેસ લાગી.
કોઈનીય શરમ નતી નથી. તે નિરાધાર નારીને રાજા-રાણી બને એકલા દાસ-દાસી વગર
વનમાંથી કોઈ માર્ગ મળે તે પહેલાં જ તેને પગે ચાલીને મંદિરે ઉપડયા. રાજા આગળ અને
ચોરોએ લુંટી લીધી અને વેચી દીધી. એક પ્રખ્યાત રાણું પાછળ ચાલતાં હતાં. રાણીને માટે તે આનંદથી
ગુણિકાના ઘરે ! નસીબની બલિહારી તો જુઓ, ઝૂમી ઉઠવાનું મન થાય એવો આ અવસર હતો.
ઘડી પહેલાની રાજરાણીને એક વેશ્યા બનવાને પરંતુ છતાંય રાજ સાથે વિશ્વાસઘાત કરવાને લઇ
વખત આવ્યો. હોવાથી તેને ખૂબ જ ડર લાગતો હતો. રાજાને આ બાજુ પુત્રને પારણે પિઢાડી પાણી ભરવા તે રાણી ઉપર પૂરેપૂરો વિશ્વાસ હતો નીકળેલી “કામલત્તાનો' પુત્ર “કેશવ’ શૈશવકાળ તેથી તેણે દર્શન કરવા જતાં પહેલાં વટાવી યુવાન બની ગયો. માતા-પિતાના સૌદર્ય પિતાની તલવાર રાણીનાં હાથમાં સોપી. રાજા વારસાથી તેનું યૌવન શૈલી ઉઠ્યું. પિતા “માધવને મંદિરમાં પિસવાં જ હતો ત્યાંજ કપટી રાણીએ શેાધતા શોધતા કેશવ” એક દિવસ જ્યાં કામલતા સમય પાકી ગયો છે. તેમ સમજી રાજાની તલવારથી રહેતી હતી. તે જ ગણિકાનાં ઘરે આવી પહોંચ્ય! તેનું મસ્તક ત્યાંને ત્યાં ઉડાવી દીધું ! જેનાં એક ઈશ્વરની ઉત્તમ કલાકૃતિસમાં આગંતુક યુવાનનું અવ જે દાસદાસીઓ, પ્રધાનમંડળ અને પ્રજા ગુલાબી યૌવન અને ધન દેખી, હર્ષઘેલી બનેલી થરથરી ઉઠતી તેવાં સત્તાધારી રાજાના છેલ્લા ડચકા ગણિકાએ આ રાજકુમાર જેવો યુવક કામલત્તાને જ સાંભળનાર પણ કેઈન રહ્યું. શું સત્તાનો અસ સેગ્યો ! કરમના ખેલ તે જુઓ” પાપાનુબંધી બાબ પુણયની ડીપોઝીટ ખાલી થતાં ક્ષણવારમાં જ પાપન ઉદયે સગા મા-દિકરાને કાળજુ ફાટી પડે ભાંગીને ભુક્કો થઇ જતું હશે ? કે પછી સ્ત્રીના તેવા સ્થળે કેવા હીન સંબંધો દ્વારા મેળાપ કરાવ્યો સૌન્દર્ય સાથે સ્વૈરવિહાર કરનાર વદી રાજાને લાહીનાં સંબંધ પર તે સમયના પડળ ચડી ગયાં સર્જનહારે, કરો તેવું પામો અને વાવે તેવું હતાં, તેથી જ જનમ દેનાર મા પણ પોતાનાં લણ, તે સત્ય શમાવવાને જડબેસલાક પ્રયન સંતાનને ન ઓળખી શકી ! ભેગવિલાસમાં કેટલે કર્યો હશે “સંસારને સર્જનાર નારીના સગી સમય પસાર થયા, તેનો ખ્યાલ ન રહ્યો ! ઉકેલી સ્વમાન અને સ્ત્રીભથી તેના હાથે ન કરવા વસંતઋતુની રંગીલી રાત જામી છે. રસ ભરી વાતે જેવું કૃત્ય થઈ ગયું !'
કરતાં કરતાં કામલત્તા અનાયાસે જ યુવકની મશ્કરી રાજાને મારીને મંદિરના ખૂણામાં સૂતેલાં પોતાનાં કરતાં પૂછી બેસે છે કે અરે, તમે તો કેવો માણસ પતિને તે ઢળવા લાગી, પરંતુ પતિ હોય તે જાગે છે? આટલા મહિનાઓ થયાં છતાંય, મને તમારા કાળો ભયંકર સાપ કરડવાથી માધવ તો કયારનો યે જીવનને સાચો પરિચય પણ મને કરાવ્યો નથી, મરી ચુક્યો હતે ! ખરેખર કોઈનું જીવન છીનવીને આવું કંઈ હોઈ! આ સવાલ સાંભળીને તેણે તે કયારેખ સુખ મળતું નથી. બાવળ વાવીને કાંઈ તરત જ પિતાની કથની અથથી ઈતી સુધી ગણિ ગુલાબ ડાં ઉગે છે ? હાથનાં કર્યા હૈયા ઉપર કાને કહી સંભળાવી ! કહાની સાંભળતા જ વાસ્તવાગ્યા હતા. પરંતુ હવે વિચારવાનો અવકાશ ન વિકતા અટ્ટહાસ્ય કરતી તેની નજર સમક્ષ ખડી હતે ! હવે ભયની તલવાર તેના માથે લટકી રહી થઈ ગઈ! પિતાના જ દીકરા સાથે ખેલેલા હતી. તેથી જ બન્ને પતિઓનાં કાળનું નિમિત વાસનાના ખેલની યાદ આવતા તેણે મુંગે મોઢે જ બનનાર આ “વિધવા’ નારી કાળી ભેંકાર રીતે જીવ પોતાના જીવન પર ફિટકાર વરસાવ્યો ! પિતાનાં બચાવવા વનમાં નાસી છૂટી. ખરેખર કરીને ગુલાબની કળી જેવા દીકરાને આ નાકમાંથી બચા
મે-૮૯
[૧૦૭