Atmanand Prakash Pustak 085 Ank 11

Author(s): Kantilal J Doshi
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

ખરીદવાની પ્રથા સામે તેમજ એમની સાથે થતાં જાય એ જ રીતે ભગવાન મહાવીર ગહન અમાનુષી વ્યવહાર અંગે એમણે અભિગ્રહ ચિ તનમાં ડુબી જતા હતા. (સત્યાભિમુખી સંક૫) કર્યો હતો જે ચદન.
આત્માની ભૂલ, વિકાર કે દેષનું નિવારણ બાળાના નિમિત્તે પાંચ મહિના અને પચીસ દિવસમાં ફલિત થયો. ભગવાન મહાવીરના વિચાર કરતા ત્યારે એમને એમના પિતાના જ
કરવા માટે તેઓ જ્યારે પિતાની સ્થિતિ પર સંઘમાં ૧૪,૦૦૦ સાધુ હતા અને ૩૬,૦૦૦ '°
અને 32 શરીરની સૂધબૂધ સહેતી નહોતી કે તેઓ કેમ સાધ્વીઓ હતી. જે માંના મોટા ભાગના સાધુ- છે? કયાં છે? એને ભૂખ કે તરસ લાગી છે કે સાદગી તપસ્વી હતા. ધના અણુગારને આ નહિ? ભગવાન મહાવીર કર્મોને નેસ્તનાબૂદ તપસ્વી સાધુ-સાધ્વીઓમાં સર્વોપરિ ગણાવવામાં
કરવા માટે, પોતાના દેને હટાવવા માટે કે આવે છે. એમની પ્રશંસામાં કહ્યું –
પિતાને કુસંસ્કારો કે અપરાધને નષ્ટ કરવા . ધન્ય ધના સાર'
માટે આ મશુદ્ધિ અર્થે અધ્યાત્મ-ચિંતનમાં એટઆ ધનના અણગાર શાલિભદ્રજીના સંબંધી લી ઊંડી ડુબકી લગાવતા કે ત્રણ-ત્રણ ચાર-ચાર નહિ પણ અન્ય વ્યક્તિ હતા.
મહિના થઈ જાય તે પણ એમને ખ્યાલ આવતે કેટલાક લે કે શ માં વર્ણવેલા તપસ્વી
નહિ આ સમયે એમની શક્તિ ઓછી થતી સાધુ-સાવીઓના ચરિત્ર વાંચીને સ્થૂળ (બાહ્ય).
નહિ, કારણ કે અંતરતમમાંથી જ એમને પ્રેરણા
સ્કૃતિ અને શક્તિ મળ્યા કરતા હતા. આવી તપને વધુ મહત્વ આપે છે અને આત્યંતર- ક તપની ઉપેક્ષા કરે છે. એક રીતે જોઈએ તે –
અવ્યક્ત શક્તિ પર એમને પૂરો ભરોસો હતે. મને યાદ પણ કરતાં નથી. શાસ્ત્રોમાં જેટલા અર્જુન અણગારનું જ વર્ણન જુઓ. તપસમૃદ્ધ સાધકેનું વર્ણન આવે છે એમના મુનિદીક્ષા લેતી વખતે જ એમણે ભગવાન જીવનમાં બાહ્યત ૫ની સાથેસાથ આભ્ય તર. મહાવીર પાસેથી યાત-જીવન છ-છઠ પારણા તપનું સામંજસ્ય હતું. ભગવાન મહાવીરનું જ કરવાની પ્રતિજ્ઞા કરી હતી. પારણાના દિવસે જીવન જોઈએ. એમના જીવનકાળમાં એમણે તેઓ રાજગૃહીમાં ભિક્ષા માટે જતા હતા. એ લાંબા સમયના ઘણા ઉપવાસ કર્યા પર તુ કયારેય રાજગૃહી નગરી માં થોડા દિવસ અગાઉ નરક સમતા ગુમાવી નહિ. આત્યંતરત૫ બાહ્યત૫ની થઈ હોવાથી ચાપાસ ભયનું વાતાવરણ હતુ. સાથે સાથે એમના જીવનમાં ચાલતું જ હતું. શાસ્ત્ર કહેતું હતું કે ભિક્ષા માં જે કાંઈ ભૂખઆની ઉત્કૃષ્ટ સાબિતી એ છે કે તેઓ અનાર્ય સૂકો આહાર મળે તેનાથી ચલાવી લેવું કયારેક પ્રદેશમાં ગયા ત્યારે પણ મોટે ભાગે બાહ્ય. પાણી મળે તે આહાર ન મળે. કયારેક આહાર તપશ્ચર્યામાં જ રહ્યા, પરંતુ સાથોસાથ આવનારી મળે તે પાણી ન મળે, રાજગૃહીના લેકે એમને મુશ્કેલીઓ અને પ્રકારની સામે પ્રસન્નતાથી જોતાં જ મારવા દોડતા. કોઈ અપશબ્દ બોલે, ઝઝુમીને સમભાવ રાખ્યો અને આ વ્યંતરતપનો તો કંઈ લાઠીમાર વરસાવે, કેઈ મુક્કો આપે પરિશ્ચય આપ્યો. એમનું ચિંતન, મનન, એટલું તે કઈ ધક્કો લગાવે. છ મહિના સુધી અને ગહન હતુ કે મહિનાના મહિનાઓ સુધી એમને અણગીરની આવી દુર્દશા થઈ, પરંતુ ક્ષમાવીર ખબર નહોતી પડતી કે ભૂખ અને તરસ શું અજુન મુનિએ બાહ્યતપની સાથે આતરિદ્રચીજ છે? જેમ એક વૈજ્ઞાનિક પિતાની પ્રયોગ, ધ્યાને ત્યાગ તથા કષાયભુત્સગ તેમજ શાળામાં કોઈ પ્રયોગ પાછળ તલ્લીન બની કાર્યોત્સર્ગ રૂ૫ અભિંતરતપને સમુચિત અભ્યાસ સપ્ટેમ્બર-૮૮
|૧૬૯