Atmanand Prakash Pustak 085 Ank 05 06

Author(s): Kantilal J Doshi
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

તપશ્ચર્યા, પ્રાયશ્ચિતને પ્રેમ, જીવનના અમૃત છે, ગોશાલકે ભગવાન ઉપર તેલેક્ષા છેડી, એ અમૃત જે પામે તે ઉચ્ચ શ્રેષ્ઠ અધિકારી છે. પાછી તેનાજ દેડમાં સમાઈ ગઈ અને ગોશાલક
માણસ માત્ર સમાન, ન કોઈ ઉો, ન કે સાત દિવસમાં જ મૃત્યુ પામ્યા, પછી છ મહિનાથી નીચો, કમેં બ્રાહ્મણ, કમેં ક્ષત્રિય, મે વિશ્વ, ભગવાનની તબિયત બરાબર રહેતી નહોતી,
શરીર સુકાઈને કાંટે થઈ ગયું હતું. રેવતી કમે શૂદ્ર, ગૌતમ ઇન્દ્રભૂતિ આવ્યા બાદ કરવા, *
' નામની શ્રાવિકાએ બે જાતની દવા બનાવી હતી, બની ગયા વડા વછર. એ પ્રભાવ હતે સત્ય. " પ્રિય અને મીઠી વાણીને. બીજા દસે દસ વિદ્વાને
તે ભગવાને જ્ઞાનથી જાણ્યું, અને બીજા માટે
તૈયાર કરેલું ઓષધ શિષ્ય પાસે મંગાવ્યું મહાવીરને જીતવા આવ્યા હતા. પણ ખુદ 9
રેવતી શ્રાવિકાએ આ એષધ ભાવથી હરાવ્યું જીતાઈને પ્રભુના ચરણકિકર બની ગયા. મહા
તેથી તેને તીર્થંકર પદ [પ્ત થયું. નામ કમ માનવ બનવા, આત્મકલ્યાણ સાધવા, એમણે
ઉપાર્જન કર્યું. પાંચ મહાવ્રત મુણવ્યા. અહિંસા, સત્ય, અસ્તેય,
ભગવાન પાવાપુરીમાં ચોમાસુ રહ્યા હતા. બ્રહ્મચર્ય, અપરિગ્રહ,
ત્યારે તેનો નિર્વાણ સમય નજીક જાણી, સેળ ભગવાને તીર્થ પ્રવર્તાવ્યું, એમણે તે માટે
માટે પ્રહર સુધી અખંડ દેશના આપી, બારે પર્યાદા ચતુર્વિધ સંઘની રચના કરી, ઇન્દ્રભૂતિ ગૌતમ તમય બનીને પ્રભુ વાણીના અમૃતનું પાન કરી આદિ અગિયાર શિષ્યને ગણધર બનાવી સાધુ રહી ગૌતમ ગણધરના પૂછવાથી ભગવાને પાંચમા, સંસ્થા સ્થાપી, ચંદનબાળાને પ્રથમ દિક્ષા આપી છટ્ઠા આરાનું સ્વરૂપ તથા ભાવી તીર્થંકરોના સાવી બનાવ્યા. શ્રદ્ધા ધરાવનાર સ્ત્રી, પુરૂષોને જીવ ગૌતમની પાસે કહ્યા, ઈને આવી પ્રભુને શ્રાવક, શ્રાવિકા બનાવ્યા. આ ચતુર્વિધ સંઘને કહ્યું, આપના ગર્ભ, જન્મ, દીક્ષા, અને કેવળ ભગવાન દષ્ટાંત દ્વારા ઉપદેશ આપે છે. જ્ઞાન હસ્તે ત્તરા નક્ષત્રમાં હતાં, આ૫ના નિર્વાણના
સદાચાર, તપ, શીલ ને વ્રત પાળી દેવ નક્ષત્રમાં ભમપ્રહ સંક્રાંત થાય છે. અનિષ્ટ થવાય છે, સદાચાર પાળી મનુષ્યમાંથી મનુષ્ય ભાવિની એ આગાહી કહેવાય. તેથી આ પની થવાય છે, અનાચારી અને દુરાચારી બની નરકના નિર્વાણ ઘડીને થોડી લંબાવો. ભગવાને કહ્યું, ગામી થવાય છે હિંસા, જૂઠ, ચોરી, અનાચાર આયુષ્યની એક ક્ષણ પણ સુર અસુર કે માનવ ને સંઘરની વૃતિ વગેરે અઢ, ૨ પા પસ્થાનકેના કેઈ વધારી શકતું નથી. સેવનથી જીવ ભારે થાય છે અને જીવનું ભવ- પ્રભુએ છેલ્લો સૂમ કાગ રૂ, સવ બ્રમણ વધે છે. બાહ્ય યુદ્ધ કર્યો કઈ નહિ વળે. ક્રિયાઓને ઉચ્છેદ કર્યો, ને આંખને આંજી અંદરના દુશમને સાથે યુદ્ધ કરો તે કંઈક દેનારૂં તેજ વર્તુળ પ્રગટ થયું. તારાગણોથી આત્મ કલ્યાણની આશા છે. નહિ તે તમે સુશોભિત અમાવાસ્યાની રાત્રિ એકાએક અલૌકિક ડુબશે અને બીજાને ડુબાડશે. જીવન પાંદડા પ્રકાશથી ઝળહળી ઊઠી, ચારે તરફ જય જય પર પડેલા ઝાકળના બિંદુ જેવું ક્ષણિક છે. નાદ સંભળાય છઠની તપયાવાળા પ્રભુ નિર્વાણ કામગ વાદળ જેવાં ચંચળ છે. છેલ્લે ભગવાને પામ્યા તે રાત્રિએ દેએ રત્નના દીવાઓ વડે કહ્યું કે દર્શનરત્ન, જ્ઞાનરત્ન, ચારિત્રરત્ન જેની ઉદ્યોત કર્યો ત્યારથી આરંભિત દરેક વર્ષે તે પાસે હોય એને કે ઈ વાતનું દુઃખ રહેતુ નથી, દિવસે જગતમાં દીપસવ થયે. ત્રીશ વર્ષ એ પરમ સુખી થાય છે, એના બને ભવ સુખી ગૃહસ્થાશ્રમમાં અને બેતાબ્રીશ વર્ષ વ્રતમાં એમ થાય છે.
કુલ તેર વર્ષનું આયુષ્ય હતું.
૭૦]
[આત્માનંદ પ્રકાશ