Atmanand Prakash Pustak 075 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

6 એકલા આવ્યા 8 ( કાચબો કાચબી.. હીંચ)
એકલા હતા, એકલા આવ્યા, એકલા જાવાનું, નથી કોઈ સાથે રહેવાનું, વૃથા શું ફેગટ ફાંફાં ખાય! મારૂં મારૂં કરી મમતની તે જાળ રચી જગમાંય, એક પછી એક દોર વધારતા ગુંચવાતી અતિ જાય. બુરાઈ કરવામાં નવ બાકી રાખતા સ્વારથમાંય, પણ કર્યા તે ભેગવવા એ લેખ લખ્યા ન ટળાય. સાધન સત્તા ધન વૈભવનું ગૌરવ રાખે સદાય, રહ્યું ન કેઈનું રહેવાનું ના કેઈ રંક ઘડી કઈ રાય. પર નિંદાનો પાર ન રાખ્યા સાચાં જૂઠાં માંય, વેર ને ઝેરની જિંદગીમાં ન કર્યા સુખી કે ન તું થાય. જન્મ ધર્યાનું સાર્થક જાણ ઊતારે આચાર માંય, થાવ ભલા કર ભલુ કેઈનું એજ ચાહે જગ રાય
વાવાઝana
જીવન ધ્યેય (સારંગ....ત્રિતાલ),
તિમિર મહી તરફડતાં દેખી દીપક કરે લઈ ધરજો, અટવાતાં અજ્ઞાન જેને જ્ઞાન દિશા સૂચન કરે. રૂંધાયા મુંઝાયાઓનાં હૈયાંને હળવા કરજે, અનુપમ ઘટના કર્મ તણી સમજાવા પી ના વિસર. જેનું કઈ જગતમાં નહિ તેનાં થાતાં નવ ડરજે, રહેવું પડે તે સહી દુખીના આંસુ હોવાને ફરજો. દુનિયાને સ્વામી જગ સેવે તેવા યત્ન આદર મનુષ્ય જીવનનું એજ ધ્યેય મનમાં રાખી જગમાં ફરે.
આ વીજ ઝબકારે છે (તિલ–દ..ત્રિતાલ)
જાણે કે જિંદગી ખરે છે વીજ તણો ઝબકારે; તે શાને મમતા બાંધે પ્રપંચ ગણુત પ્યારે. માયા માયા કરતાં મુરખ માયા રસ લે સારે, અમરપણું પામે જાણે કે જાવા ના વા. કર્યા કર્મ ભેગવવાં કહે પણ પિતે બાંધે ભાર, બંધાએલ બંધાશે વળી ઉગરવા દૂર આરો કરણી કથની ઉભય જુદી ના કે'થી એ ડરનાર, બહિર રૂડો ને અંદર કુંડ પરોપદેશ સારો. ઉદય તેમજ અસ્ત આખરે દુઃખમહીં સમજનારો, પસ્તા પૂરે પણ ગયે સમય ફરી ના મળનારો.
કમળાબેન ઠક્કર
૧૯૮
ખતમાન ૬ પ્રકાશ