________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
હરિબળ સૂકે સૂતે અનેક પ્રકારના તર્ક. “કેમ? બરાબર સંકેત પ્રમાણે જ આવી વિતર્ક કરી રહ્યો હતે. એટલામાં એ નિજને પહોંચી ને?” વળી ઘડીવાર રહીને પૂછયું, દેવાલયની બહાર કેઈના મૃદુ પગલાં પડતાં “તમારે કંઈ મારી બહુ રાહ નહીં જોવી સંભળાયાં.
પડી હોય !” રાત્રીને અંધકાર તરફ વ્યાખ્યો હતો. બાળાના બધા પ્રશ્નોના જવાબ માત્ર આ નિર્જન અરણ્યમાં આવા અંધારામાં અત્યારે હુંકારમાં જ મળ્યા. બાળાને પણ થયું કે આ કોણ હશે એ જાણવા હરિબળે સુતા સુતાં માનમાં કંઈક ભેદ છે. પગથીયા તરફ દ્રષ્ટિપાત કર્યો.
રાતમાં ને રાતમાં જ ઘડે તેના બે સુકુમારતાની મૂતિ જેવી એક બાળા. આરેહિઓને લઈ ઘણે દૂર નીકળી ગયે. મહે બહુજ ધીમે ધીમે મંદિરના ગર્ભાગાર તરફ સુઝણું થતાં સ્ત્રી-પુરૂષે સામમામે જોયું અને આવતી હરિબળે જઈ તેને વનદેવીને ભ્રમ બને જણ ઊંડા વિચારમાં પડ્યા. હરિબળ થયા. ભય કે ગભરામણ એ તેને અપરિચિત આ બાળાને ન ઓળખી શકાય અને બાળા હતાં. તે આંખો મીંચીને જ્યાં સતે હતા ત્યાંજ આ માછીને ન ઓળખી શકી પડી રહ્યો.
પેલી બાળા હરિબળની બરાબર પાસે એક તરફ એક માછીમાર અને બીજી તરફ આવીને ઉભી રહી. વીણાના સ્વર સમા શબ્દોમાં રાજભવમાં ઉછરેલી વસંતશ્રી શી રીતે એકતે બોલી –
બીજાના સંસર્ગમાં આવ્યા એ ભેદ જરા હરિબળ ! હેંગ કરવાને આ સમય નથી જાણવા જેવો છે. ભાગ્યલક્ષ્મી કેવી વિલક્ષણ બહાર અશ્વ તૈયાર છે, જે વિલંબ થશે તે રીતિએ પોતાના ભંડાર ખેલે છે તે આથી રાજદૂતે આવી પહોંચશે અને આપણે પક. કંઈક સમજાશે. ડાઈ જશે.”
હરિબળ માછી જે ગામમાં રહેતા હતા તે ઢગ શ, અશ્વ શું અને રાજદૂત શું?
ગામમાં જિતારિ નામને રાજા રાજ્ય કરતે હતે. એમાંને એક શબ્દ હરિબળ ન સમજી શક્ય.
તેને વસંતશ્રી નામની એક પુત્રી હતી. તે એકવાર તેને આ બધું વિચિત્ર લાગ્યું. પણ લક્ષમી
ગોખમાં બેઠી બેઠી જતાં આવતાં સ્ત્રી-પુરૂષને ચાંલ્લે કરવા આવે ત્યારે મહે છેવા જવું એ
કુતૂહલની ખાતર જોઈ રહી હતી. એટલામાં ઠીક નહીં, એમ ધારી તે ઉઠીને ઉભો થયો.
એક નૌજવાન ગોખ નીચેથી પસાર થયે.
- વસંતશ્રી તેની સામે જોઈ રહી. યુવક અદશ્ય આગળ રાજબાળા અને પાછળ હરિબળ. થયે; પણ વસંતશ્રીની મોહનિદ્રા ન ભાંગી. દેવાલયની હદ ઓળંગી બંને જણાં એક અશ્વ તેણીએ એક દીર્ઘ નિઃશ્વાસ મૂક્યું. પોતે કુંવારી પાસે આવી ઉભા રહ્યાં.
છે અને આવા જ કેઈ એક સુંદર યુવાનના અંધકારને લીધે એક બીજાના હે તે હાથમાં પોતાની જીવનનૌકા મુકવા માગે છે એ શકાય એમ નહોતું. વગરબોલ્યા તે બને જીદગીમાં આ પહેલી જ વાર સમજાયું. જણ અશ્વ ઉપર આરૂઢ થયા. હરિબળે વધુ વસંતશ્રીએ પિતાની દાસી મારફત પેલા કંઈ વિચાર ન કરતાં ઘોડાને મારી મૂકો. યુવકની તપાસ કરાવી. એક રાત્રે બન્નેએ
૨ ૧૦
આત્માન પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
