Atmanand Prakash Pustak 074 Ank 02

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

થઈ ગયા. આચાર્યશ્રી પણ હવે નિશ્ચિત બની સ્મશાન જેવી બનવા લાગી. લોકોની મૂંઝવણને ગયા. મુનિજીને જાવજીવ છ વિગઈના ત્યાગને પાર ન રહ્યો. એ વખતે અંતરીક્ષમાંથી અવાજ નિયમ આપ્યો અને પછી આચાર્યશ્રીએ માન સંભળાય કે નાડેલમાં શ્રી માનદેવસૂરિજી દેવમુનિને મસ્તકે વાસક્ષેપ નાખ્યો. ચારે બિરાજે છે, તેમના ચરણોમાં પ્રક્ષાલન જળને બાજુથી સાધુઓ અને સાધ્વીજીઓએ નૂતન ગામમાં છંટકાવ કરે એટલે તમામ ઉપદ્રવ સૂરિજીને વાસક્ષેપ નાખી વધાવ્યા અને માન- શાંત થઈ જશે. ગામ લોકેએ તુરત જ દેવસૂરિજીની જય બોલાવી.
વિરદત્ત નામના એક શ્રાવકને તૈયાર કરી પિતાના સુખ અર્થે ભીષ્મપિતામહે બાલ્ય.
- આચાર્યશ્રી પાસે નાડોલ રવાના કર્યો. વયે જ અખંડ બ્રહ્મચર્યવ્રત ધારણ કરેલું, આચાર્યશ્રી મંત્રસિદ્ધ મહાપુરુષ હતા. એવું જ મહાભિનિષ્ક્રમણ, સ્વ-કલ્યાણ અને લેકો દેવદેવીઓને રીઝવવા સાધના કરતા પિતાને ગુરુદેવને નિશ્ચિત કરવા માટે, જાવ હોય છે, પરંતુ ઉતપ અને વિશુદ્ધ બ્રહ્મ
જીવ છ વિગઈને ત્યાગ કરી માનદેવસૂરિજીએ ચયનો એ પ્રભાવ હોય છે કે ખૂદ દેવદેવીઓ કરી બતાવ્યું. ત્યાગ એટલે પછી સંપૂર્ણ ત્યાગ, જ પોતે આવી લબ્ધ પ્રતિષ્ઠા વિભૂતિઓનું એમાં જરાએ છૂટછાટ સંભવી શકે જ નહિ. સાન્નિધ્ય ઈચ્છતા હોય છે. વિરદત્ત ઉપાશ્રયમાં માનવને કેઈ મોટામાં મોટો શત્રુ હોય તે, આચાર્ય પાસે પહોંચ્યા તે વખતે જયા, વિજય તે તેની સેન્દ્રિય છે. વાસના અને કામનાની અને અપરાજિતા દેવીઓ તેમની પાસે બેઠી જનેતા પણ રસેન્દ્રિય જ છે. રોગ માત્રની હતી. માનવ સ્ત્રી અને દેવીઓ વચ્ચેનો ભેદ જનેતા અને અન્ય તમામ ઇન્દ્રિયને બહેકાવ- વીરદત્ત ને સમજી શકે અધકચરું જ્ઞાન ઘણી નારી પણ માનવની રસેન્દ્રિય જ છે. તેથી જ વખત માણસને મુશ્કેલીમાં મૂકી દે છે. કેઈ તે કહેવાય છે કે જેણે પોતાની સ્વાદેન્દ્રિય પર પણ પ્રસંગને પ્રત્યાઘાત માનવમન પર તેના વિજય પ્રાપ્ત કર્યો તણે સંસારમાં જ પિતાનું ઉછેર, અનુભવ અને પ્રકૃતિ અનુસાર જ પડતો સ્વર્ગ પ્રાપ્ત કરી લીધું. છ વિગઈને ત્યાગ હોય છે, અને તેથી કોઈના વિષે અભિપ્રાય એવું તે અલૌકિક તપ છે, કે જેમાં દેહને બાંધતા પહેલાં બહુ સાવચેત રહેવું જરૂરી છે. પિષણ મળી રહેવા છતાં, મન અને ઇન્દ્રિમાં દેવીઓને આચાર્ય પાસે બેઠેલી જોઈ વીરદત્ત પછી તેફાની વૃત્તિ જાગવાની શકયતા જ નથી વિચાર્યું કે ધર્મશાએ તે લંગડી, લૂલી રહેતી. રદિય જીતાયા પછી અન્ય ઈન્દ્રિયે નકટી, હાથપગ કપાયેલી સે વર્ષની બુદ્ધી હોય આત્માની દાસીઓરૂપ બની જાય છે. તે પણ બ્રહ્મચારી માટે તે તેને પણ સંગ
વર્જિત હોવાનું કહ્યું છે. ત્યારે અહિં તે (૨)
આચાર્યશ્રી અપ્સરાઓ જેવી સ્ત્રીઓથી વીંટમાનદેવસૂરિજીનું જ્ઞાન અને ચારિત્ર ઉષ્ઠ ળાઈને બેઠા છે. આ તે શું મુનિનાં લક્ષણો છે? કોટિનું હતું અને મંત્ર તેમજ તંત્ર વિદ્યામાં જેણે માત્ર મસ્તક મુંડાવ્યું છે, પણ મને તો પણ તેઓ નિષ્ણાત હતા. આચાર્યશ્રી એક વિલાસી છે એવા મુનિને વંદન કરવામાં, વંદન વખત નાડેલમાં હતા, ત્યારે શાકંભરી નગ કરનારો એ મુનિની શિથિલતા અને ભ્રષ્ટતાને રીમાં મરકીને ભયંકર ઉપદ્રવ ફેલાયો. લોકે ઉત્તેજન આપી દોષમાં જ પડે છે, એમ માની ટપોટપ મરવા લાગ્યા અને આખી નગરી લઈ વીરદત્ત તે વંદન-વિધિ કર્યા વિના ડિસેમ્બર, ૧૯૭૬
: ૩૬