Atmanand Prakash Pustak 057 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

આડંબરી અતિરેક
૧૧૫
પક્વીઓની ભરમાર જણાતી નથી, પણ આજે તે શક્તિ વર્તમાન કાળના જૈન સમાજમાં રહી નથી. લાંબા ઉલ્લેખમાં ભળતી જ વાતે જોવાની મળે છેયાત્રિકોની અવરજવર આબુ-રાણકપુર જેવામાં જણાય
8 પs એ પડધામ જેવી! આથી ટી ગૂજરાત અને સૌરાષ્ટ્રમાં પ્રવાસ એ એસ
વ રાજસ્થાનમાં પણ થયા છે. સરખામણી કરતાં પણ તરફ એટલે મુંબા, અમદાવાદ આદિ ભાગમાં જોવામાં આવ્યું છે કે કળા-શિલ્પઆદિની નજરે જે
જણાય છે. મંદિરની સંખ્યા વધારે પણ કળાઅપૂર્વ વારસો પૂર્વ તરફથી આપણને રાજસ્થાનમાં
શિપની નજરે ચેડા જ જો.
પૂની સંખ્યા જરર , મળ્યો છે એના પ્રમાણમાં શરૂઆતના સ્થાનોમાં
વધારે. એથી કેટલાક મંદિરમાં દ્રવ્ય વધી પડતાં હવે અર્થાત્ આપણા ઘર આંગણે એમાંનું અતિ જાજ છે.
એ ભગવાનની આગળ રાખવાના સાધનોમાં ખરચાય સૌરાષ્ટ્ર થવું જય-ગિરનાર જેવા તીર્થોના કરશે ગૌરવ છે ! સિહાસન-તરણ તે ચાંદીના પતરે મઢેલા હોય લઈ શકે છે તેમ કળા-કારીગરી ને સ્થાપત્યની નજરે
પણ હવે તે એ ધળી ને પીળી ધાતુના શણગાર
સ્થંભ ને કમાડે સુધી પહોંચ્યા છે. એકાદે અ આબુ, રાણપુર, જેસલમેર, કાપરડા કે મીરપુર (હમીરગઢ)ને ભૂલાય તેમ નથી જ. દુઃખની વાત
બનાવ્યા છે તે બીજ છડીદાર બનાવે છે. જીર્ણોદ્ધાર એટલી જ છે કે રાજસ્થાનમાંના આ ધામે પૂજકોની
માં આઠગણું પુન્ય છે એ વાત વિસરાઈ ગઈ છે સંખ્યાના અભાવે જૈનોની વસ્તી જ્યાં છે ત્યાં પણ
અને વહીવટદારોની દષ્ટિમાં ભારાપણાની વૃત્તિ આવી મુંબઈ, મદ્રાસ કે અન્ય શહેરોમાં ધંધા નિમિત્તે પુરુષ
છે. તીર્થકર ભગવંત પ્રત્યેની ભક્તિ જ જે રમતી વર્ગને મેટે ભાગ રહેતું હોવાના કારણે અને
હત તે જે ચિત્ર આજે જોવા મળે છે તે બનવા ધર્મની-જ્ઞાનપૂર્વકની સમજના ઓછા૫ણુથી–અટુલા
આ ન જ પામ્યું છે. આ તે ઈશારાપ લખ્યું છે પણ પડ્યા જેવા છે ! એના યથાર્થ મૂલ્યાંકન કરવાની
દેવસ્થાન સંબંધી પ્રશ્ન ખાસ વિચારણા માગે છે.
खादन्न गच्छामि हसन्न जल्पे गतं न शोचामि कृतं न मन्ये । द्वयोस्तृतीयो न भवामि राजन् ! किं कारणं भोज ! भवामि मूर्ख ॥
( ઉપજાતિ) હસી ને હું તે કરું વાત કયારે, ચાલી ન ખાવાની ટેવ મારે, કરેલ જે કૃત્ય વડાં કરેથી, કહી ન દેખાડું કદિ મુખેથી
જ્યાં બે જ વાત કરે જ કાંઈ ઊભે રહું ત્યાં કદિ છુપાઈ, ગઈ વસ્તુને શેચ કરૂ ન હાલ શા માટે હું મૂરખ હે પાલ!