________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
સેધા (સેઢા) પેઢા
ભાગી જતાં હતાં, જ્યારે શાન્તિ થાય ત્યારે કેટલાક લેક પાછાં આવતાં. તે જ્યાં મૂતિ ભંડારી ડાય ત્યાંથી લાવી દેરાસરમાં પધરાવતા પણ ખરા. કેટલેક ઠેકાણે શ્રાવકો પાછા ન આવવાથી તે ગામમાં જ્યાં પ્રભુજીને ભડારવામાં આવ્યા હુંય તે ત્યાં ને ત્યાં જ રાખવામાં આવ્યા હોય. અત્યંત જમીન વગેરેમાંથી બહાર લાવવામાં ન આવ્યા હોય. આ જ કારણથી જમીનમાંથી મૂર્તિ પ્રગઢ થાય છે. જેમકે ઉરિયાળા તીય છે. અત્યારે જે મૂર્તિ વિદ્યમાન છે તે કારણ વશાત્ ૨૫૦-૨૭૫ વર્ષ પહેલાં જમીનમાં ભંડારી દેવામાં આવેલ કારણ કે ઉપરીયાળા તીથ` ૫૦૦ વર્ષ પહેલાંનું છે. જુઓ પૂજ્યપાદ ગુરુમહારાજના પાયેશા ઉપરીયાળા તીર્થનું પુસ્તક જોવાથી બધી હકીકત માલુમ પડશે. તેવી રીતે પંચાસરથી વણાદ જતાં એ ગાઉ ઉપર એરવાડા ગામ છે, અત્યારે ત્યાં એક પશુ શ્રાવકનુ ધર નથી, વિક્રમ સંવત ૧૯૮૬-૮૭માં
૧૫૫
કુંભારની ભીંતમાંથી પરિકર સહિત પચતીથી આદીશ્વર ભગવાનની આરસની મૂતિ પ્રગટ થઈ. લગભગ ૨ા ડુટ ઊંચા છે, તેના ઉપર વિક્રમ સં. ૧૧૦૨ લેખ છે, તે પ્રતિમા એરવાડાના શ્રાવક્રએ ભરાવી છે કારણવશાત પ્રભુજીને ભંડારી દેવામાં આવ્યા હશે અને શ્રાવકો બહાર ગામ ચાલ્યા ગયા હશે. તેવી જ રીતે સેંઢામાં કાં ન બન્યુ હોય ? થરાદમાં એક નાનુ દેરાસર, ત્રણ થાયા માય ઉપાશ્રય જેમાં રાજેન્દ્રસૂર વગેરેની મૂર્તિઓ છે તે ઉપાશ્રયની નજીક નાનું દેરાસર છે. તેમાં ધાતુની મૂર્તિ ઉપર લગભગ ૧૧-૧૨ ૧૩મી શતાબ્દીના લેખ છે તે લેખની અંદર સેઢા નામ આપેલ છે અને તે ગામના શ્રાવકાએ ભરાવેલ આ ઉપરથી માલૂમ પડે છે કે આ પહેલાં શ્રાવકાની વસ્તી ભરપૂર હશે અને શ્રીમંતા પણ ાં હશે,
છે,
असजनः
सज्जनसंगयोगात्, करोति दुःसाध्यमपीह साध्यम् । पुष्पाश्रयाच्छंभूशिरोऽधिरूढ़ा पिपीलिका चुम्बति चन्द्रबिम्बम् ॥
હરિગીત
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
દુર્ખલ ના આ જગતમાં સજ્જનતણી સગતિથકી, સાધી શકે છે પલકમાંદુ:સાધ્ય વસ્તુ પણુ નકી; કીડી કરીને કુસુમના આશ્રય ડે શિવ-શિર પરે, પ્રેમે પછી તે ત્યાં ચંદ્રનું ચુંબન કરે.
રહેલા
For Private And Personal Use Only
