Atmanand Prakash Pustak 055 Ank 07

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

શત્રુશ્માને કામે લગાડા !
રવા માટે તીર્થભૂમિમાં રહેલા કલાપૂર્ણ અને ગિમ દયા બતાવી સાથેસાથે પ્રબુધ્ધ નવવામાં આવે તે અનાયાસ આંખની તૃપ્તિ ય શકે. એટલે જે આંખ નાટક કે એવા દેખાવ બ્લેઇ વિકૃતિ ભાગતી હતી, અને ખોટી રીતે સમાધાન માનતી હતી તે જ આંખને તેને વિષય નહીં બલાત શુભ કાર્ય લગાડવાથી આરમાને લાભકારક એવા મા ગાધી શકાય છે. એ ઉપરથી સ્પષ્ટ દેખાય છે. કામ કરનાર પાસેથી કામ શી રીતે કરાવવું એમાં ચતુરાઇ વાપરવાની જરૂર છે. એ આત્માની પોતાની સત્તાના વિષય છે. નાલાયક મંત્રોને કામ સોંપી પોતાનું કામ ગાડવું અને બગાડયા પછી તેના માટે પશ્ચાત્તાપ કરવા એ મૂર્ખાઇ નહી તો બાજું શું હોઇ શકે ?
જેમ આંખને વિષય શૃંગારપૂણું મગહર વસ્તુ જોવાના અને સમાધાન માનવાનો છે, તેમ કાનના વિષય કહ્યું મધુર ભાષણ કે સંગીત સાંભળાના છે. છતા વિષય રસાસ્વાદ લેવાના છે. અને નાકના વિષય સુરભિ કે દુર્ગંધ સુધવાના છે. એ બધા દિયાના વિષયાને જ તૃપ્ત કરવાના માર્ગમાં ફેંકત ફેરફાર કરવાથી જે દ્રિયા આત્માને અવળે માર્ગે દોરા પાપ કરાવે છે, તે જ પ્રિયા આત્માને સીધા અને સરળ માર્ગે દોરી શકે છે. જે દ્રિયો શત્રુ તરીકે કામ કરતી હતી તે જ પ્રિયાને પ્રમાણુબદ્ધ રીતે કાબૂમાં રાખી તેમના પાસે કામ કરાવવામાં આવે તા તે જ મિત્રનું શુ કાર્ય કરી શુક એ સ્પષ્ટ છે.
ક્રિયા
આંખને નાહ્ય સૌળ કરતાં અંતરંગ સુંદરતા બતાવી બાહ્ય સૌનું ફ્યુભગુરપણું બતાવવાની ટેવ પાડવામાં આવે, કાનને ભૃગુણવર્ણન કરનારું અને
૧૦૩
આત્મવિકાસનું મગરમ સંગીત સંભળાવવામાં આવે, નાકને ભુપૂજનના ગંધમાયનું દાન કરવામાં આવે, -ભને ફકત રસાસ્વાદને માદ્ધ છેડાવી આત્માતે ગુરુ આપ એટલા અને એવા જ ખારાક આપી પ્તિ પામવાની ટેવ પાડવામાં આવે, તો જે ચિા મનની દોરવણી મુખ્ય યથેચ્છ દોડી આત્માને નુકસાન કરે છે, તે જ કયિો સંધ માર્ગે ચાલી . આત્માને સાચે માર્ગે સંચાર કરાવે એમાં શંકા નથી. એટલા માટે જ અમા કહીએ છીએ કે, આપણે ક્રિયાને શત્રુ મઢાડી સાચા મિત્ર બનાવી ચાગ્ય માર્ગે અને વાળીએ જેથી ઇંદ્રિયો આપણા માલેક નહીં બનતા નાકર તરીકે આપણે તાબે રહી આપણું કામ કરતા રહેશે.
તે
પ્રથમ રાતે આ કુમ અને અને ચચલ મનને તાબે શી રીતે રખાય એ પ્રશ્ન ખેંચે તેવા લાગે, અક્ષકા જેવો લાગે, પણ જગતમાં અરાય જેવું ક નથી. આત્મા અનત શક્તિનો ધણી છે. એની શકિતની હજી આપણુખબર જ નથી. એ ભૂલવુ નહી જોઇએ. અર્થાત જેમ જેમ વિકસિત થતી જાય છે તેમ તેમ તે વધુ ને વધુ કાર્યક્ષમ થતી જ જાય છે એ ધ્યાનમાં રાખવુ તે એ, ધણા ચાર, લૂંટારુ, વ્યસની આત્માએ મહાન સંત ધન્મેલા આપણે જોયા છે, તેમ ા વર્ષો સુધી તપ, જપ, સંયમ પાળનારાઓ છેક છેલ્લે પર્યાર્થએ ગાડી પડેલા પશુ આપણે જોઈએ છીએ. માટે નિરાશ થવાની ખીલકુલ જરૂર નથી. સીધા જ ટાર કાના ચાચ્યા, અને મન ને દિયે ઉપર પાતાને કારડા કંગામા અને ક્ષણવારમાં એ સીધા થઇ જશે એ ધ્યાનમાં રાખો, બધાને મેં સાચે મા સાંપડે એ જ અભ્યર્થના.