Atmanand Prakash Pustak 046 Ank 03

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
પરસ્પર અણગમતું વર્તન રનેહની સાંકળના પારકું ઉછીનું લઈને બીજાને આપવા કરતાં એકેડાને છૂટા પાડે છે.
તમે અનુભવજન્ય ડુંક પણ પિતાનું આપશે જે હદયને ન ગમે તેની ઉપેક્ષા કરવામાં જ
- તે સ્વ-પરનું કલ્યાણ સારી રીતે કરી શકશે, કારણ શાંતિ છે, છતાં દક્ષિણ્યતાથી સ્વીકારશે તે મનમાં
છે કે પારકી વસ્તુને પિતાની જણાવનારમાં મિથ્યા
ભિમાન તથા વાસના પિષવાની લાલસા હોવાથી કચવાટ રહ્યા કરશે.
શ્રેય કરી શકતા નથી. અસ્થિર મનવાળા હદયવિહેણ હેય છે. તેમના
જનતાને અણસમજુ સમજીને જ કેટલાક બુદ્ધિમત્તા રહમાં શ્રદ્ધા રાખનાર પરિણમે કલેશ સથા સંતાપનું
* તથા જાણપણાનું મિથ્યાભિમાન પિષવા માટે નિષ્ક્રિયપાત્ર બને છે.
પણે કેવળ બેલવામાં અને લખવામાં પિતાનું ડહાપણ સાચો પ્રેમ હોય તે પાષાણની પ્રતિમા પણ બતાવે છે. પણ જ્યાં સુધી તેઓ બેલેલું કે લખેલું પ્રભુ સ્વરૂપે જાય છે અને સ્વાર્થગર્ભિત ડાળ વર્તનમાં નથી મૂકતા ત્યાં સુધી તેમનામાં ડહાપણનો માત્ર હોય તે સાક્ષાત પ્રભુ પણ તુચ્છ ભાસે
અંશ પણ હોતા નથી; કારણ કે તેમની પ્રવૃત્તિથી - સ્વ-પરના કલ્યાણની સાચી કોમનાથી કર્તવ્ય- સરળ માણસે એમના માર્ગથી વંચિત રહે છે. પરાયણની અકર્મણ્યપણે કડવી ટીકા કરવી તે
- જો તમારું બેલિવું અને લખવું સારું અને સુદ્ધાત્માનું લક્ષણ છે.
સાચું હોય તે તમે તે પ્રમાણે વર્તીને સારું ફળ દેશ કાળના જાણ સમર્થ મહાપુરુષોના હિતા
મેળવી બતાવો એટલે જનતા પિતાની મેળે જ વહ વચનામાં દેવ બતાવી જનતામાં પંડિતાઇનું મિથ્યાભિમાન રાખનાર મૂMશિમણું હેય છે;
તમારા બોલ્યા વગર પણ તમારું અનુકરણ કરશે. માટે શ્રેયાથી પુરુષો એવાના કથનમાં વિશ્વાસ મળતી પ્રકૃતિવાળાની જ હદયભૂમિમાં નેહના રાખતા નથી.
બીજ વાવશે તે ઊગી નીકળશે અને આનંદ તથા તમને ગમતું પિતાને ન મળે પણ બીજાને
સુખનાં સુગંધી તથા મધુર પુપ તથા ફળ આપશે. મળે તે અદેખાઈથી દુઃખી થઈને વખોડશે નહિ;
નીરાગી હૃદયમાં “મારું કોઈ નથી”ની ભાવના
પરમ શાંતિ–સંતોષ આપનારી હોય છે, ત્યારે રાગી પણ પ્રસન્ન ચિત્તથી વખાણશો.
હદયમાં મારું કઈ નથી ?’ની ભાવના પરમ દુઃખ, તમે પોતે જીવવાને માટે કાળજી રાખી એટલે કલેશ તથા સંતાપ આપનારી થાય છે. પ્રયાસ કરે છે તેટલું જ કાળજીપૂર્વક બીજાને જીવાડવાનો પ્રયાસ કરશે તે જ તમારી ધારણા ઇચ્છિત વસ્તુ મેળવ્યા સિવાય પણ માનવી પાર પડશે; કારણ કે ક્ષુદ્રમાં ક્ષક જીવને પણ પોતાના સંકલ્પ માત્રથી વપ્રાપ્તિ માની સંતોષ ધારણ જીવન પ્રિય હોવાથી તે તેને છોડવું ગમતું નથી કરી શકે છે અને એટલા માટે જ શાંતિથી જીવી
શરીરને રૂપાળું તથા સુંદર-આકર્ષક બનાવવા શકે છે. સંસારમાં પુન્યની ઓછાસવાળા માનવીજેટલા પ્રેમથી વસ્ત્ર-ઘરેણું આદિ જડ વસ્તુઓને
એના જીવન એવી જ રીતે પસાર થાય છે. ચાહે છે તેટલા જ પ્રેમથી આત્માને સુંદર-રૂપાળો માનવી તુચ્છ સ્વાર્થ માટે સમતા-સભ્યતાઅને આકર્ષક બનાવવાને માટે જે પરમ પવિત્ર નમ્રતા આદિ ગુણોને દેખાવ કરે છે તેટલે આત્મશુદ્ધાત્માને ચાહે તે તમે સાચી રીતે સુંદરતા હિત માટે આદર કરે તે સાચી રીતે આત્મિક ગુણે આદિ મેળવી શકશે.
મેળવીને સારે આત્મવિકાસ કરી શકે છે.