________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
૧૧૪
www.kobatirth.org
પકડા ! ’ તેને આપ ઊઠ્યો. તપાસ કરી. કાંઇ દેખાયું નહિં. તેને પાતાની પત્ની પર વહેમ આવ્યા. તેના ઉપરથી પ્રીતિ એછી થઇ ગઇ. સ્ત્રીએ બાળકને સમજાવ્યેા. બાળકે કહ્યુ−તુ મારા ઉપર પ્રેમ રાખ. મને સાચવ તે હું ફરીથી હતું તેવું કરી દઉં. શ્રી સાચવવા લાગી. ને કેટલાએક દિવસે બાદ બાળકે ફરી ખૂમ મારી. બાપ જાગીને પૂછવા લાગ્યા કે શુ' છે ? એટલે તેણે પડછાયા બતાવીને કહ્યું. ‘જુએ આ માણસ ભાગી જાય છે. ’ આપના વહેમ નીકળી ગયે ને પહેલાંની માફ્ક સર્વ ચાલવા લાગ્યું.
X
X
X
અહિં રાજાએ એકદા જે ગામના તે આળક હતા, તે ગામના મુખી ઉપર એક બકરી મેાકલીને કહેવરાવ્યું કે ‘ આ બકરીને સારી રીતે સાચવજો. સારું સારું ખવરાવો તે છ મહિને પાછી માકલો પણ છ મહિનામાં એનુ વજન વધવુ ન જોઇએ ને ઘટવું ન જોઇએ. ’ બકરી ને રાજાજ્ઞા-ક્રમાન મુખીને મળ્યા. તે વિચારમાં પડી ગયે. વિષમતા ६२ કરવા તેણે ગામલેકની સલાહ લીધી. કાઇ નીકાલ કરી શકયું નહિ.
બીજી પણ અનેક બુદ્ધિ-પરીક્ષામાંથી પસાર થઇને બાળક મહાન બન્યા. તેનુ રાહુક' છે.
નામ
એકન્દર જીવનમાં અાવ્યાઘ્ર ન્યાય હાય છે. વર્ષો વીતે છતાં હતા ત્યાં ને ત્યાં રહેવાથી શું વળે ? માટે અજાવ્યાઘ્ર જેવુ' જીવન જીવવું નહિ પણ જીવનમાં વિકાસ સાધવા આગળ વધવુ, ( ૩ ) अजाकेसरिन्यायः ।
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
બકરીના સમૂહમાં સિંહનું બચ્ચું તેનાથી થયેલ આ ન્યાય છે. વાત એમ છે કે
એક ભરવાડ હતેા. વનમાં બકરીનાં ટાળાંને લઈને દૂર દૂર ચરાવા જતા હતા. એકદા એક નાનુ-તદ્દન નાનું સિંહનુ ખચ્ચું તેની માતાઆવી ગયું. બકરીઓ સાથે સાથે ગામમાં થી વિખૂટુ પડી ગયેલું તે આ બકરીનાં ટોળામાં જવા લાગ્યું. દૂધ પીવા લાગ્યું ને ધીરે ધીરે તે મેલુ થયા છતાં પેાતાને ‘હું પણુ એક સહવાસના મહિમા જ એવા છે કે તે પાતાઅકરું જ છું' એમ સમજવા લાગ્યું. અજ્ઞ પણ ભુલાવી દે છે.
એ પ્રમાણે દિવસે ને વર્ષો વીત્યાં.
પેલા બાળકે ઉપાય બતાન્યા કે—
એ પાંજરા કરેા. એક પાંજરામાં વાઘ
રાખા ને એક પાંજરામાં બકરી બાંધેા. સારી રીતે સાચવવાથી બકરી દુબળી નહિં પડે ને વાઘની ભીતિથી વધશે નહિ. હશે તેવી ને તેવી રહેશે. બાળકની બુદ્ધિ પ્રમાણે કર્યું ને
એક વખત વનમાં બકરીનાં ટોળાં ઉપર એક સિંહ ત્રાટકયેા. મેં એ કરતા અકરાએ ભાગવા લાગ્યા. સિંહનું બચ્ચુ પણ તેઓની સાથે ભાગ્યું, પણ તેના કુદરતી સ્વભાવ હાય છે કે તે થાડુ' ગયા પછી પાછુ વાળીને જુએ છે. સ’શિશુએ પણ પાછું જોયું. એક એ બકરાને પેાતાના ઝપાટામાં લઇને સિંહ શાન્તિથી
પહેલાના જેટલા જ વજનવાળી ને હતી તેવી જ હતી. અહિં આ અજાવ્યાધ્રના પ્રયોગ કરવામાં આવ્યું.
સફળ થયા. છ મહિને બકરીને માકલાવી તાજતા હતા, તેને આ સિંહ બાળકે નિહાળ્યેા. તેને તેની ને પોતાની આકૃતિ-પ્રકૃતિ મળતી લાગી. નિજ સ્વરૂપનું તેને ભાન આવ્યું. બકરીના ટોળામાંથી કૂદીને તે સિંહનાં ટોળાં સાથે મળી ગયા, ભળી ગયા. તેમાંથી જન્મેલે ન્યાય તે ‘ અનાજરિયાયઃ '
×
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ :
For Private And Personal Use Only
×
X
