________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
*: શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ :
ભરવામાં આવે તો ચારિત્રનોકા સંસારસમુદ્રમાં અનંતજ્ઞાનીઓએ નિયત કરેલા વેષની નાશ પામે છે અને એને આશ્રય કરનાર મૂઢ સાથે સમ્યગદર્શનાદિ ગુણો પણ જોઈએ. તે જીવ પણ ડૂબે છે. ૭૭
સિવાયને સાધુ એ તાત્વિક દષ્ટિએ સાધુ નથી; નિવૃત્તિનું ખરું સ્વરૂપ ધ્યાનમાં હોય તે જ માટે કેવળ વેષધારીને જોઈને પણ મૂંઝાવાનું ચિતવનમાં પણ કરવું, કરાવવું, અનુમોદવું નથી. ૮૩. નહીં એ સાવધનો ત્યાગ થઈ શકે છે. ૭૮ જેમ જગતમાં-વ્યવહારમાં શુદ્ધ ચાંદી અને
મમત્વ અને મહત્ત્વને અંગે સંઘ માટે મહાર સાચી હોય તો તે નાણું ચાલે અન્યથા પણ થતું સાવદ્ય ચિંતવન આત્મરૂપ ઉદરમાં નહિ, તેમ અહીં પણ-શ્રી જૈન શાસનના નાંખવાથી સંયમપ્રાણને હરી લે છે. ૯ વ્યવહારમાં ગુણ અને વેષ એ ઉભય હાય
જે શાસ્ત્રના દરેક વચન સપરિણામે પરિ. તે વંદનીય-પૂજનીય માન્ય છે. ૮૪. સુમવામાં ન આવે તો તે શાસ્ત્ર શસ્ત્રરૂપે પરિણામ ગુણ પૂજનીય છે, પણ વેષ નહિ એમ પામીને પ્રાણીને પિતામાં ગુણપણે મનાવી માની વેષને ઉડાવનારે અગર તે ભગવાન અને બીજા ગુણીઓમાં અવગણી પણ મનાવી શ્રી મહાવીરદેવને વેષ પૂજ્ય છે. એમ માની તેઓની અવજ્ઞા અને પિતાના ઉત્કર્ષ દ્વારા કેવળ વેષમાં જ મૂંઝાઈ જનારા શ્રી જૈન શાસનઅનંત કાળચક્ર સુધી સંસારમાં રઝળાવે છે. ૮૦ ના મર્મને સમજ્યા નથી. ગુણની પરીક્ષા
સ્વગચ્છ કે પરગ૭માં સંવિજ્ઞ ( તીવ્ર બુધ જન જ કરી શકે છે. ૮૫ વૈરાગ્યવંત ભવભીરુ બહેશ્રત ગીતાથ) મુનિજનો જ્ઞાની મહાપુરુષો ત્યાં સુધી ફરમાવે છે કે હોય તેમને ગુણાનુરાગ કરવા મત્સર કે ગ૭- જેમ વિઝામાં પડેલી ચંપકમાલા મસ્તકે ધારણ મમત્વભાવથી હું ચૂકીશ નહિ. ૮૩
કરવા લાયક નથી, તેમ પતિતેના સ્થાનમાં ગુણાનુરાગીને આ મારા ગુરુ અને મારા રહેલ સુવિહિત મહાત્માઓ પણ પૂજ્ય નથી. ૮૬ ગછના એ વિચાર હાય નહિ. વેષ માન્ય છે. ઉત્તમ પુરુષ જેવું જેવું આચરણ કરે છે અવગુણે ન માલુમ પડે ત્યાં સુધી દૂરથી તે પ્રમાણે જ બીજા પ્રાકૃત જનો પણ વર્તે છે, સામાન્ય રીતે નમન કરવા યોગ્ય છે; પણ પૂજા અને તે સાધુપુરુષ જે વસ્તુને પ્રમાણ માને છે તો ગુણની જ છે અને અંતર રાગ પણ તે તેને જ સામાન્ય લકે અનુસરે છે, જેથી પરજ હોવો જોઈએ અને ગુરુ થવા ગ્ય ધર્માધિકારી ઉત્તમ પુરુષોએ પોતાના આચાર સાધુને તે આ મારા શ્રાવક છે એવી વૃત્તિ સ્વાર્થ આદિમાં જરા પણ ક્ષતિ ન આવવા દેવી સાધવાની બુદ્ધિએ ન જ હોવી જોઈએ. ૮૨. જોઈએ. ૮૭
(ચાલુ)
સ્વસ્થ-અસ્વસ્થતાનું સુખ, સ્વસ્થપણાના સુખને અંશ પણ એટલો બધો કિંમતી છે કે જેની પાસે ત્રણ લોકના રાજ્યનું સુખ પણ તુલનામાં આવી શકતું નથી, કેમકે પ્રથમનું સુખ-મનની સ્વસ્થતાનું સુખ અવિનાશી છે, ત્યારે બીજું વિષયાદિકથી થતું સુખ વિનાશી અને કર્મનો તીવ્ર બંધ કરાવનાર છે. પહેલું સુખ સંસારમાંથી મુક્ત કરાવનાર છે, ત્યારે બીજું સુખ સંસારમાં પરિભ્રમણ કરાવનાર છે. ઇત્યાદિ અનેક પ્રકારે તે બન્ને પ્રકારના સુખમાં અત્યંત તફાવત છે.
For Private And Personal Use Only
