Atmanand Prakash Pustak 040 Ank 02

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

સાચું જીવન ઝું
લેખક: આ. શ્રી વિજયસ્તૂરસૂરિજી મહારાજ,
સંસાર જીવવાની ધમાલમાં પડ્યો છે. મનુષ્ય જીવવાને મેહ બધા ય એને છે. જે જીવવા માટે ઘણું ઘણું ઉપાયો કરે છે. અનાદિ જીવન–દેહ સંગ સ્વરૂપ છે તેમાં જ આનંદ કાળના અભ્યાસથી ખાવાને જીવવાનું મુખ્ય માવી તેનાથી છૂટું પડવું ગમતું નથી. આધુનિક કારણ માને છે. ખાધા વગર જીવી શકાય નહિ સંસારમાં ત્યાગી, ભેગી, અધ્યાત્મી, બહિરાત્મએવી માન્યતા લગભગ આખા એ સંસારની છે. દશાવાળા કે અંતરાત્મદશાવાળા બધા ચમતથી કહેવતોમાં પણ અન્નને પ્રાણુ માનવામાં આવે ભય પામે છે. દેહને છોડવાની વાત સાંભળવા છે–જીવવાને બીજા બધા ય વગર ચાલે પણ માત્રથી જ બહુ દુઃખી થાય છે. પણ સર્વથા ખાધા વગર તો ચાલે જ નહિ.
દેહથી છૂટી ગયા સિવાય મુક્તિ મળી શક્તી વાત સાચી છે. ઘડિયાળ ચાવી આપે તો નથી. દેહની સર્વથા સંગના અભાવ સ્વરૂપ ચાલે અને દીવો તેલ પૂરે તો બળે. તેમજ દેહ. વિયાગ તે જ મુક્તિ અને તે જ સાચું જીવન ધારી જીવો ખાય તે જીવે પણ કમાન તુટી છે. આવી રીતે કહેનારની તે સંખ્યા કંઇક ગયા પછી કે બત્તી પૂરી થયા પછી ચાવી કે દષ્ટિગોચર થાય છે પણ તેવી દઢ શ્રદ્ધા-આત્મતેલ પૂરવાથી ઘડિયાળ કે દીવો ચાલવાની કે વિશ્વાસવાળી તે ભાગ્યે જ કંઈક હશે. બળવાની ક્રિયા કરી શકતાં નથી. તેમ જ આયુષ્ય પોતે નિરાકાર હોવા છતાં જીવને જે કાંઈ તૂટી ગયા પછી ખાવાથી જીવો જીવી શકતા નથી. આકાર મળે છે તેને પોતાનું જ સ્વરૂપ માનીને જીવો ખાવા છતાં યે મરી જાય છે.
ન ભૂંસાવા દેવાને માટે ઉત્તમ માનવજીવનને ખરું જોતાં તો સંસાર સાચા જીવનને વ્યર્થ વેરી નાખે છે; તો પણ છેવટે આકાર તો. ઓળખી શક્ય જ નથી કે જે જીવન આત્મા- ભુંસાઈ જ જાય છે. માટે નિરાકાર સ્વરૂપ જીવન અસાધારણ ધર્મ છે. સંસારી જીવો પ્રગટ કરવાને જ જીવન વાપરવું જોઈએ. જેટલા જે જીવનને નિત્ય બનાવવાનો પ્રયત્ન કરી રહ્યા આકારે છે તેટલા બધા ય બનાવટી છે–ખોટા છે, છે તે આયુષ્યકર્મના ઉદયથી જોડાયેલ જીવ પરમાણુઓના ઔધો છે. ભિન્ન ભિન્ન પરમાણુઓ અને દેહનો સંગ સ્વરૂપ છે. જે સંગ ના સમૂહથીજે સ્કંધ બને છે તે સ્વરૂપથી જ ભિન્ન વરૂપથી જ અનિત્ય છે તેને આજ સુધીમાં છે, માટે તે અભિન્ન સ્વરૂપવાળા કેવી રીતે બની કઈ પણ નિત્ય બનાવી શકયું નથી. પ્રભુ શકે? અને અભિન્ન હોયા સિવાય નિત્ય સ્થા
શ્રી મહાવીર પણ દેહ-જીવના સંગને એક થીપણું તેમાં હોઈ શકે જ નહિ. ક્ષણ પણ વધારી શક્યા નથી અર્થાત્ એક ક્ષણ રેતીમાં રમનાર બાળકે, રેતીના કણસમૂપણ વધારે જીવી શકયા નથી.
હનાં દેરાં અને ઘરે બનાવી શકે ખરા, પણ