________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
૫૦
www.kobatirth.org
ધણા વર્ષો પછી રાજમાતાને આમ એકાએક આવેલ જોઇ સત્ર આશ્ચયના વાયુ પ્રસરી રહ્યો. ધણા તે રાજી રાજી થઈ ગયા અને તેમને જવાના માર્ગ કરી આપવા લાગ્યા. છતાં ઘેાડાના મનમાં તે તની શકાઓના વટાળ ઉદ્ભવ્યા.
જાતજા
મૃગાવતી તે દિરની -શિલ્પફળા અને સુંદર બાંધણી જોઇ અજાયબીમાં ગરકાવ થઇ ગઇ કાળીમાતાની દેરીએ આવતાં જો કે આ મંદિરનું શિખર નજરે પડતું પણ એની નીચે આવી અદ્ભુત કારીગરી છુપાએલી છે એ તે તેણે આજે જ જોયું. પ્રશમરસમાં મગ્ન ન થયેલ. વીતરાગની મૂત્તિ જોતાં જ તેણીનું મન તરંગે ચઢયું. કાળીમાતાની રૌદ્ર સ્વરૂપી ને બિહામણી મૂર્તિ એની સામે ખડી થઇ. સહજ સરખામણીના ચક્રો ગતિમાન થયા. પણ અહા ! ઊંડાણમાંથી નાદ ઊઠ્યો, સરખામણી ? અશક્ય ! જ્યાં પ્રકૃતિભેદ પહાડ સદ્દેશ સામે દેખાય છે ત્યાં સરખામણી ? હિ ! હિ ! કયાં સાળે કળે ખીલી સકળ વિશ્વને તાજગી આપનાર અંશુમાલી અને કયાં અદકરા આગિયા ! સુવર્ણની તાલે કેવળ પીળા વષઁ ના મળતાપણાને લઇ પિત્તળને કાંટે ચઢાવવુ' એમાં બુદ્ધિમત્તા ન જ સભવે, જગતના મૈત્રા ભલેને ત્યાં પણ દેવ અને અહીં પણ દેવ એમ કહે, પણ સાચા પરીક્ષકની નજરે તે એક પત્થર અને ખીજો હીરા. જ્યાં ગુણુની આલેચના થવા માંડે ત્યાં દૂધ-પાણી જુદા પડી જાય જ. કયાં બિહામણી મુદ્રાવાળી અને નરમુડાની માળા ધરનાર પેલી કાળામાતા અને કયાં આ સૌમ્ય મુદ્દાધારી, ગુલાબ, બસૂદ ને ચંપા આદિના સુગંધી પુષ્પોની માળાથી અલંકૃત ચયેલ મલ્લિનાથ પ્રભુ ! ત્યાં હિંસા એ ધર્માંનું અગ ગણાય. મૂંગા પશુના બલિદાનમાં પુણ્ય મનાય, જ્યારે અહીં તે અહિંસા જ મૂળ પાયારૂપે-કીડીથી
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
* શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ ઃ
માંડી કુંજર સુધીના જીવાને નિર્ભયતા. અરે, ભૂલી. વનસ્પતિના જીવાને પણ અભયપણું”. પુષ્પની પાંખડી સરખી પણ કિલામણા ન પામે એવી રીતે વર્તવાનું; અને જગતમાં સુંદર મનાતા નિર્દેષ દ્રવ્યોથી પૂજન, આવા સુંદર સ્થાનમાં પિતાજી શા કારણે આવતા નથી ? એ પ્રશ્ન મનમાં સહજ ઊઠ્યો પણ ત્યાં મુરાદેવીને અવાજ આવ્યા.
‘મૃગાવતી, આમ ક્યાં સુધી વિચારમગ્ન બની મેસી રહીશ ? જલ્દીથી દર્શન કરી સ જોઇ લે. પાછા ફરવાને સમય થશે. મેડું થશે તે! ઠપકાપાત્ર બનશું.’
એકાએક ઊંઘમાંથી જાગનાર માણસની માફક તરગશ્રેણીમાંથી હાથ ઉઠાવી મૃગાવતી સત્વર જુદા જુદા ભાગમાં ફરી વળી. મંદિર બહાર પગ મૂકતાં જ જે નિમિત્તને આશ્રયી આજના આ અનુપમ લ્હાવ પ્રાપ્ત થયા એ યાદ આવ્યું.
લેકાએ રાણી માતાને ઉદ્દેશી કહ્યુંઃ— *બા સાહેબ, પેલી સામે દેખાતી ચુક્ામાં આચા અમરકીતિ ખરાજે છે. સામે દેખાતાં મડપમાં એમનુ પ્રવચન શરૂ થવાને હવે થોડા જ વિલંબ છે.'
પણ મૃગાવતીને પિતાની શરત યાદ આવી. વળી જેને માટે ચાલી ચલાવી આવી હતી તેના આગમ નની કંઈ નિશાની દેખાણી નહીં એટલે વધુ વિલંબ ન કરતાં મા સાથે પાછી ફરી.
For Private And Personal Use Only
એ દિવસ પછી મુરાદેવીની તબિયત નરમ થઈ ત્યારે પેાતાની સખીને લઇને તે પહાડ પર આવી. આમ ચારપાંચ આંટા થયા છતાં પેલા કુમાર પુન: દૃષ્ટિપથમાં આવ્યા જ નહીં.
મૃગાવતીની નિરાશાના પાર ન રહ્યો.
( ચાલુ )
