Atmanand Prakash Pustak 039 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

લે. મુનિરાજશ્રી હેમેન્દ્રસાગરજી મહારાજ D શમની મૂર્તિ સમા અનાથ મુનિ
-
-
-
-
દેહ–વેદના ટાળવા ઔષધ પચ્ચ બને, ઉદ્યાનના મધ્યમાં કદાચ દેહ-વેદના ટાળવા ઉપચાર મળે; ફટિકની શિલા પર પણ ઔષધ શું અનાથપણું ટાળવાનું? વિરાજિત હતા સુશાન્ત ઔષધે સર્વ નિર્માલ્ય છે ત્યાં,
એક મુનિવર. અન્યની સહાય છે વૃથા,
સુકુમાર, સુસમાહિત, સંયત પષ્ય નીવડે ત્યાં તે સ્વાવલંબીપણું. એ સાધુવર પર દષ્ટિ કરીઆત્મા નિજ સ્વરૂપ નિહાળી,
એ નૃપાલ શ્રેણિકની. સ્વરૂપમાં સદા તન્મય રહે,
અચાનક જ વચને સર્યો તે જ સ્વાવલંબન,
નૃપાલના મુખ-કમલથી ધન, વૈભવ, સ્ત્રી, સંબંધીઓ
अहो वर्ण: अहो रूपम् સંબંધ ધારે સ્વાર્થ અર્થે જ;
अहो आर्यस्य सौम्यता ! બાહ્ય પ્રલોભનથી વિરક્ત આત્મા જ
अहो क्षान्तिः अहो मुक्ति (निर्लोभता)
अहो भोगेऽसंगता ॥ દૂર કરે અનાથપણું, ને
અહો વર્ણ અહે રૂપ, કેવી આર્યની સૌમ્યતા! તરીને પાર થાય દુસ્તર ભવસાગર,
ક્ષાન્તિ કેવી ! અહી મુક્તિ,કેવી ભેગે અસંગતા! યથા પાર કર્યો અનાથ મુનિવરે.
અને અનિલના બળે સૂકે વૃક્ષ
તેમ ખૂક નૃપ, ધમપ્રેમી હતો, પ્રજાપ્રિય
મુનિવરના ચરણારવિન્દમાં, મગધેશ્વર શ્રેણિક.
તપરૂપી પ્રબલ વાયુના બળથી, ગજરાજ, રથ, વાજી અનુચરગણ પરિવારિત્ ' ને પ્રશ્ન કર્યો અશ્વક્રીડા કરતે વિચર્યો એકદા
આર્ય કેમ રહી સાધુતા સમૃદ્ધ ને સુશોભિત રાજગૃહી નગરના
આવી યુવાવસ્થામાં ? ” સુંદરતાના પ્રતિકરૂપ
સૌમ્ય વદને ઉચ્ચરે છે સાધુવર, મંડિત કુલિનામક ચિત્ય-ઉદ્યાને.
“ રાજન ! હું અનાથ છું, કુસુમથી લચતી લતિકાઓ,
નથી કેઈ નાથ મારે; વિવિધરંગી વિહગો,
ન મિત્ર કેઈ ન સંબંધી, ભ્રમરેના ગુંજારવથી,
દીક્ષા ગ્રહી એ જ કારણે અલંકૃત હતે આ ઉદ્યાન,
યુવાવસ્થામાં.” દેવ-ગણુના નંદનવન સામે,
નમ્રભાવે વદે છે નૃપતિ