________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
સેવાધર્મ–દિગ્દર્શન
" [ ૧૬૩]
અંધશ્રદ્ધા નહિ. મારી સ્મૃતિએ પણ આપને વાસ્તવમાં એવા મહાન પુરુષોની સેવા-ઉપાસનાને પિતાને વિષય બનાવ્યું છે. પૂજન પણ મુખ્ય ઉદ્દેશ ઉપકારસ્મરણ અને કૃતજ્ઞતા વ્યક્તિઆપનું કરું છું. મારા હાથ આપને જ કરણની સાથે “તદ્દગુણલધિ'- તેના ગુણની સંપ્રાપ્તિ પ્રણામાંજલિ કરવા નિમિત્તે છે. મારા કાન આ હોય છે. એ તને શ્રી પૂજ્યપાદાચાર્યું “સર્વાર્થની જ ગુણકથા સાંભળવામાં લીન રહે છે. મારી સિદ્ધિ ના મંગલાચરણ (“મોક્ષમાય નેતા ઇત્યાદિ) અખો આપના જ રૂપને દેખે છે. મને જે વ્યસન માં “ વઢે તાળ ધકે ' પદદ્વારા વ્યકત કરેલ છે. છે તે પણ આપ• જ સુંદર હતુતિઓ રચવાનું છે તગુણલબ્ધિને માટે તદ્દરૂપ આચરણની જરૂરત અને મારું મરતક પણ આપને જ પ્રણામ કરવાને છે અને તેથી જે તગુણલબ્ધિની ઈચ્છા કરે છે તત્પર રહે છે. આ પ્રકારની નાની-શી મારી સેવા છે. તે પહેલાં તરૂપ આચરણને અપનાવે છે. પિતાના હું નિરંતર આપનું આ પ્રકારે સેવન કર્યા કરું છું આરાધ્યને અનુકૂલ વર્તન કરે છે અથવા તેમના પગલે એટલે હું તેજ પતે ! (કેવલજ્ઞાની રવામિન ! ) હું ચાલવાને પ્રારંભ કરે છે. તેમને માટે લોકસેવા અનિતેજવી છું, સુજન છું અને સુકૃતિ (ગુણવાન) છું. વાર્ય બની જાય છે. દીને, દુઃખિતે, પીડિત, પતિતો, અહિંયા કોઈએ એમ સમજી લેવું ન જોઈએ
અસહાય, અસાર્થો, અજ્ઞો અને પથભ્રષ્ટોની સેવા કે સેવા તે મેટાલી-પૂજય પુરુષો અવે મહાત્મા
કરવી એ તેમનું પહેલું કર્તવ્ય કર્મ બની જાય છે. એની કરાય છે અને તેથી કંઇ ફળ પણ મળે છે.
જે એવું ન કરે અથવા જે ઉક્ત ધ્યેયને સામે ન
રાખીને ઈશ્વર–પરમાત્મા અથવા પૂજ્ય મહાત્માઓની નાના, અસમર્થ અથવા દીન-દુઃખીયા આદની સેવામાં
ભકિતને કોરા ગીત ગાય છે તે દંભી છે અથવા શું ફાયદો છે, એમ સમજવું ભૂલભરેલું છે. જેટલા
ઠગ છે. પિતાને તથા બીજાને ઠગે છે અને તે જડ મોટા પૂજય મહામાં અથવા મહાપુરુષ છે તે સર્વ
મશીનની પઠ અવિવેકી છે કે જેને પોતાની ક્રિયાઓનું નાના-અસમર્થો– અસહાય અને દીન-દુ:ખીયાની
કંઈપણ રહરય માલૂમ નથી હોતું અને તેથી ભક્તિના સેવાથી જ થયા છે. સવા જ સેવકને સેવ્ય બનાવે છે અથવા ઊંચ ચઢાવે છે અને તેથી એવા મહાન
રૂપમાં તેની સારી ઉછલ-કૂદ તથા જયકારોનાલોકસેવકોની સેવા અથવા પૂજનભકિતના
જય જ્યના નાદનું કંઈપણું મૂલ્ય નથી. તે સર્વે દંભ
એ અભિપ્રાય નહિ કે અમે તેના ખાલી ગુણગાન કર્યા
પૂર્ણ અથવા ભાવશૂન્ય હવાથી બકરીના ગળામાં
લટકતા રતનની માફક નિરર્થક છે, હોય છે, તેનું કરીએ અથવા તો ઔપચારિક સેવા-ચાકરીમાં જ
કંઈપણ વાસ્તવિક ફળ નથી હોતું. લગાવી રાખીએ. તને તો પોતાના વ્યક્તિત્વને માટે આપણું સેવાની જ રૂરત પણ નથી. કતકોને મહાત્મા ગાંધીજીએ ઘણી વખત એવા છે કોને તેની જરૂરત પણું શું હોઈ શકે ? તેથી જ સ્વામી ઉદ્દેશીને કહ્યું છે કે:-તેઓ મારા મુખ પર ધૂકે તો સમંતભકે કહ્યું છે કે –“ન પૂગયાર્થarણ વીતા” સારું, જે ભારતીય થઈને પણ સ્વદેશી વસ્ત્ર નથી અર્થાત હું ભગવન ! પૂજા-ભકિતથી આપને કોઈ પહેરતા અને માથા પર ટોપી પણ વિદેશી વસ્ત્રની પ્રયોજન નથી, કારણ કે આપ વીતરાગી છે. રાગનો ધારણ કરીને મારી જય બેલે છે. એવા લોકો જેમ અંશ પણ આપના આત્મામાં વિદ્યમાન નથી જેને ગાંધીજીના ભકત અથવા સેવક નથી કહેવાતા બક કારણે આપ કોઇની પૂજાસેવાથી પ્રસન્ન થાય છે. મજાક ઉડાવવાવાળા લેખાય છે તેમ જે લેકે પિતાના
- પૂજ્ય મહાપુરુષોને અનુકૂળ આચરણ નથી કરતા, * સમતભદ્રના દેવાગમ, યુકૃત્યનુશાસન અને સ્વયંભૂ સ્તોત્ર નામની સ્તુતિએ ઘણું જ મહત્વની એવં પ્રભાવ
અનુકૂળ આચરણની ભાવના પણ નથી રાખતાશાલિની છે અને તેમાં સ્વરૂપે જેનાગમ અથવા વીરશા ખુશીથી વિરુદ્ધ આચરણ કરે છે અને એવા કુત્સિત સન ભરેલ છે.
આચરણ કરીને પણ પૂજ્ય પુરુષની વંદનાદિ ક્રિયા
For Private And Personal Use Only
