Atmanand Prakash Pustak 035 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

* ક્ષણિક વસ્તુઓમાં આસક્ત થઈને .
અનંત જીવન ક્ષણિક ન બનાવો. '
લે શ્રી વિજયકનૂરસૂરિજી મહારાજ, આત્માને છોડીને સંસારમાં માટી આદિ જડ વસ્તુઓ તથા ઘરેણાં, કપડાં, મકાન આદિ જડના વિકારો સઘળી વસ્તુઓ ક્ષણિક છે, અથિર છે, અનિત્ય છે, જીવનને વધારવાને માટે સર્વથા અસમર્થ છે.
પ્રાણીમાત્ર જીવવાની ઈચ્છાથી જડ વસ્તુઓનો ઉપયોગ કરે છે. જેમ જેમ જડ વસ્તુઓને વધુ પ્રમાણમાં ઉપયોગ કરતા જાય છે, તેમ તેમ તેમનું જીવન ક્ષણિક બની ટુકડા થતા જાય છે. જીવો અજ્ઞાનતાથી એમ માને છે કે અમે જીવન વધારીએ છીએ પણ જીવન વધવાને બદલે ઓછું થતું જાય છે.
સંસારમાં સાચા જીવનને ઓળખનાર મનુષ્ય ઘણું જ થોડા પ્રમાણમાં હોય છે, દુનિયાને મેટો ભાગ જીવન સાથે થયેલા દેહના સંયોગને જ જીવન માને છે, ઘણા વર્ષ દેહનો જીવની સાથે સંયોગ રહે તો લાંબુ જીવન માને છે, અને થોડા વર્ષ સંગ રહે તે ટૂંકું જીવન માને છે. આ પ્રમાણે જીવનના સ્વરૂપને જાણનારાઓ જીવની સાથે દેહનો વધારે કાળ સંગ ટકાવી રાખવાને માટે અનેક પ્રકારના ઉપાયે કરે છે.
સંસારમાં કઈ પણ જીવને મરવું ગમતું નથી. ગમે તેવી તેની શારીરિક રિથતિ ખરાબ કેમ ન હોય તો પણ તે જીવવાની જ ઈચ્છાવાળો હોય છે. જીવવાને માટે માયા, છળ-કપટ, પ્રપંચ, અસત્ય અને અનીતિ આદરે છે, ધર્મ-કર્મથી વિમુખ થઈ જાય છે. ભલે ધર્મને સંગ કેમ ન નષ્ટ થઈ જાય, પણ દેહને સંગ તે બળે રહેવા જ જોઈએ-આવા પ્રકારની ભાવનાથી અનીતિ અને અધર્મમાં ઊતરી પડે છે. માં પડયો હોય અને ડોકટર કે વૈદ્ય અભય ભક્ષણ કરવાનું કહે છે તે ખુશીથી કરવા તૈયાર થઈ જાય છે. અનેક જીવોનો નાશ કરીને તૈયાર કરેલી દવા જીવવાને માટે ખુશીથી વાપરે છે. અનેક જીવને નાશ સાંભળવા છતાં જીવવાના અથનું હૃદય કંપતુ નથી. તે એવાં વિચારવાળો હોય છે કે, જીવવાને બધું ય કરવું પડે છે, જીવતા રહીશું તે ધર્મના અનેક કાર્ય કરીને પાપથી છૂટી જઈશું. ધમને સાધનમાં શરીર મુખ્ય સાધન છે. શરીર વગરનાં બધાં સાધને નકામાં છે. આવા