________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૭૬
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ, કરશે જ, તેથી તે સર્વે અનુમોદન કરવા યોગ્ય જણાય છે.
૭. પ્રષ-ઈષ્ય–અદેખાઈ વગર પારકા દોષ કહેવાતા નથી, અને તે પ્રવાદિક ભાવવૃદ્ધિનું કારણ છે એમ સમજી પર–નિંદા–અપવાદ પરિહરવા એગ્ય જ છે.
અત્ર વિષયે ક્ષપક-કુંતલ દેવી અને સૂરિનાં ઉદાહરણ કહેલાં છે તે નીચે મુજબ –
( ૧ ) કુસુમપુરમાં અગ્નિશિખ નામને ક્ષ૫ક-સાધુ ચાતુર્માસ માટે કોઈ એક ગૃહસ્થના નીચલા ભાગમાં રહ્યો હતો. એવામાં ત્યાં અરૂણ નામને અન્ય સાધુ આવીને ઉપલા ભાગમાં રહ્યો. તે સંયમ આચરણમાં શિથિલ હતું, અને ક્ષેપક સાધુ અનેક આકરાં તપ કરતો હતો, પણ કવડે શિથિલા આચારી સાધુની નિંદા કરતો હતો તેથી તેણે ઘણું ભાવ વધાર્યા; અને શિથિલ સાધુ તે ક્ષેપક સાધુની તપકરણ વિગેરે જઈને પ્રમુદિત થઈ તેની
સ્તુતિ-પ્રશંસા કર્યા કરતો હતો તેથી તેને ભવભ્રમણ ઓછું થયું, એમ સમજી સુજ્ઞ જનોએ ગુણાનુરાગી જ થવું ઉચિત છે.
( ર ) કેઇ એક નગરમાં જિતશત્રુ રાજાની અનેક રાણીઓ જિનપ્રાસાદ કરાવી તેમાં મહોત્સવને દેખી રાજાની પટ્ટરાણી કુંતલદેવી, દ્વેષ વહેતી મરીને કુતરી થઈ, પ્રાસાદ દ્વારે રહે છે. કેઈ એક જ્ઞાની-મહાત્માએ તેના પૂર્વભવનું સ્વરૂપ કહેવાથી જાતિસ્મરણજ્ઞાન પામી તે અનશન આદરી સ્વર્ગે ગઈ. એવી રીતે શ્રેષનાં માઠાં ફળ જાણી સુજ્ઞજનોએ ઉક્ત શ્રેષ–દેષ અવશ્ય પરિહર, જેથી સત્ય શાન્તિપૂર્વક જીવ ઉત્પત્તિ કરી શકે.
કેઈ એક ગરછમાં આચાર્ય સર્વ આગમના જાણ છતાં દેવયોગે સંયમમાં શિથિલ થઈ ગયા, અને તેમનો એક શિષ્ય સર્વ શાસ્ત્રમાં પારગામી થઈ, ક્રિયા-કાંડમાં બહ ઉજમાળ રહેતો, તેથી શ્રાવકો તથા શિષ્ય તે શિષ્યની પાસે ગુણના બહુમાનપૂર્વક ધર્મ શ્રવણ કરવા લાગ્યા. તેથી આચાર્ય મનમાં પ્રàષ વહેવા લાગ્યા, તો પણ તે ગુણવાન શિષ્ય આચાર્યની ઉચિત સેવા સદા સાચવો. એમ કરતાં આચાર્ય કલુષિત પરિણામથી કાળ કરી, ઉદ્યાનમાં વિષધર (સર્પ) થયો, અને શિષ્ય સાધુ આચાર્ય થયા. સ્પંડિલ ભૂમિ જતાં
For Private And Personal Use Only
