Atmanand Prakash Pustak 030 Ank 03

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
પૂર્ણાહુતિ ફિશ
પ્રતિદિન સૂર્ય ઉદય પામે છે ને અંતે અસ્ત પામે છે, તેજને વિકસતો પુંજ સૂર્ય પણ છેવટે અંધકારને સ્થાન આપે છે.
મનુષ્યનું જીવન શું એવું નથી ? માણસ સુખી થાય છે, ઉત્તરોત્તર તેનું સુખ વધતું જાય છે, પણ છેવટે સુખ લય પામે છે અને વિષાદને સ્થાન મળે છે. નહિ સુખ કે નહિ દુ:ખ અનંત છે.
સરિતા હજારે પત્થરે, ખાડા, ટેકરાઓ વટાવી વહે જાય છે. પિતાના પંથમાં આવતા પત્થર કે ટેકરાથી ડરી જઈ તે પાછી નથી હઠતી, પણ ચેન ન પwારેજ પિતાને રસ્તો શોધી કાઢે છે.
તેવી જ રીતે માનવોએ સન્માર્ગને અવલંબતા આવી પડતાં દુઃખે જોઈ ડરવું ન જોઈએ, પણ શાંતિથી તે દુઃખની સામે થઈ સત્ય પંથે ચાલ્યા જવું જોઈએ.
હજારે સરિતાઓ પિતામાં સમાય છે છતાં સાગર ઉભરાતું નથી તેમજ સૂર્યના અગ્નિઝરતા પ્રચંડ તાપથી તે સૂકાતે પણ નથી.
મનુષ્ય પણ સુખના અથવા પુણ્યપ્રભાવે વૃદ્ધિ પામતા સુખથી ફુલાઈ જઈ નીતિપંથ વિસાર ન જોઈએ તેમજ આવી પડતી અનેક વિપત્તિઓથી ન તે હતાશ થવું જોઈએ કે ન તે સ્વધર્મને દુષિત ગણવે જોઈએ.
આવી રીતે સરિતા, સૂર્ય ને સાગર વગેરે દ્વારા કુદરત મનુષ્યને કેટલા બોધપાઠ શીખવે છે? કુદરતના કાર્યમાં ને માનષિક જીવન પ્રવૃત્તિમાં કેટલું સામ્ય ! કુદરત પિતાના કાર્યમાં જ કાર્યની પૂર્ણાહુતિ કરે છે જ્યારે જ્ઞાનવિભૂષિત પણ ઘેલે માનવ સંજોગોને ગુલામ થઈ પિતાના કાર્યની પૂર્ણાહુતિ નથી કરી શકતે.
નિશ્ચયી અને કઈ પણ સંજોગોમાં ન્યાયપંથને ન વિસરનાર કે વિરલા જ હોય છે.
વિનયકાંત કાંતિલાલ મહેતા
અમદાવાદ,