Atmanand Prakash Pustak 015 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 13

સદ્ધ
.
૨૫૦
સંબોધ,
(લે-કુબેરલાલ અંબાશંકર ત્રિવેદી–ભાવનગર)
ગઝલ. સદા સંસારમાં શાણું, રહે સંપ સહુ સાથે, છીએ મેમાન ઘડી બે ના, નથી અમરત્વ કો, માથે. ખબર પલની નથી પડતી, મમત ત્યાં શું મુરખ બાંધે જવું છે છોડીને સર્વે તજી ઘો વેધ ને વાંધ. નજીવી બાબતે માટે, નકામા શું મર બાધી; સુખી જીવન કરે દુ:ખી, વૃથા શીદ વહોરીને વ્યાધી. મળ્યો છે દેહ માનવને, પ્રભૂની ભક્તિને કાજે; કલહ કંકાસમાં જોડો, ન એ તે સુજ્ઞને છાજે. વિભવ ધન ધામ ને દારા, નથી ચિર કાળ રેનારા; વધારે છે વિરોધને, અરે તે માટે કાં પ્યારા. કરે છે સર્વની સંગે, અરે વિખવાદ શું હાલે; પીવા ઉદ્યક્ત કાં થાઓ, વિષમ કડવાશને પાલે. હશે વેરી થશે વેરી, હશો બંધ થશે બંધુ; ઉદારોને દીલે તે છે, ખરે બંધુ જગત સંધુ. સહુનું શ્રેય જે હશે, સહુ તમ શ્રેયને ચાશે; અહિત હતાં, તમારૂં તે, અહિત કરવા તુરત ધાશે. અહિત હિતના વિચારને, મને મન સાક્ષી છે સાચે ચહા હિત જે તમારૂં તે, કરી હિતને સદા રાચે. ધરી તન માનવીનું જે, અવર ઉપકાર ના કીધે; નહિ એ માનવી તેણે, પશુ અવતાર જ લીધો. કરો પરમાર્થમાં પ્રીતિ, પ્રભૂ પરમાર્થમાં રાજી; પરાયા દુઃખ દેખીને, દુઃખી થાઓ દિલે દાઝી, યથા શક્તિ કરે યત્ન, પીડા પરની દુર કરવા દીએ તન ધનને અરપી, અચળ થશ વિશ્વમાં ભરવા. મળે કે ના મળે બદલે, કરે પરવા નહીં તેની થશે તમ પુણ્ય ખાતામાં, પ્રભુને ઘેર જમા એની.