Atmanand Prakash Pustak 015 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 21

શ્રી સુક્તનાવલી, महभ्यः खेदितेभ्योऽपि, प्रादुर्भवति सौहृदम् ।
मादुरासीन किं समिथितादपि गोरसात् ? ॥ ७४ । મહાન પુરૂષોને ખેદ પમાડે તે પણ તેમનામાં સુહુદપણું પ્રગટે છે. ગેરસને મથન કરવામાં આવે તે પણ તેમાંથી ઘી નીકળે છે. ૭૪
नाशं कर्तुंमलं वीरा, न तज्जाति विना द्विषाम् ।
छिद्यन्ते पशुभिक्षा, न विना दारुहस्तकम् ।। ७५ ॥ વીર પુરૂષે શત્રુઓને તેમની જાતિ સાથે રાખ્યા શિવાય પારવાને સમર્થ થઈ શકતા નથી. કુવાડા કાના હાથા શિવાય વૃક્ષને છેદવાને સમર્થ થઈ શકતા નથી. ૭૫
दत्तेह्यनर्थमत्यर्थं, कुपात्रे निहितं धनम् ।
किं वृद्धये विपस्यासीन्नाऽहीनां पायितं पयः ? ॥ ७६ ॥ કુપાત્રને આપેલું ધન અતિ અનર્થ ઉત્પન્ન કરે છે. સર્પોને પાયેલું દુધ વિષની વૃદ્ધિને માટે શું નથી થતું? ૭૬
शिष्टे वस्तुनि दुष्टस्य, मतिः स्यात् पापगामिनी ।
ટાવર્તન પિઝિતિ, સાદુરૂમના કપૂત ! ૭૭ / ઉંચી વસ્તુ તરફ દુખ માણસની બુદ્ધિ પાપવાની થાય છે. પૂર્ણ ચંદ્રને જોતાંજ રાહુનું મન તેને ગ્રાસ કરવાને તત્પર બને છે. ૭૭
भवन्त्यवसरे तुङ्गा, नीरसेऽपि रसोत्तमाः ।
यद् ग्रीष्मत्तौ सुभीष्मेऽपि, रसाला रसशालिनः ॥ ७८ ॥ મોટાઓ નીરસ સમયે પણ રસિક બને છે. આંબાના વૃક્ષે ભયંકર ગ્રીષ્મ વડતુમાં પણ રસાળ થાય છે. ૭૮
तुच्छाहारेऽपि तुच्छानां, विषयेच्छा महीयसी ।
दृपत्कणभुजोऽपि स्युः, कपोताः कामिनो बहु ।। ७९ ॥ હલકા લોકોને તુચ્છ-આહાર મલે તે પણ વિષયની ઇચ્છા ઘણી થાય છે, પારેવા પક્ષી પથ્થરના કણ ખાય તે પણ બહુ કામી થાય છે. ૭૯
ધિન જૈ ચશનાર્થ, ચકારિ Bદરાઃ ..
इंशमाशामरं हित्वा, जाह्नवी जलधिं ययौ ॥ ८० ॥ જેને લઈને સુંદર સ્ત્રીઓ પિતાના પતિને છોડી દે છે, તેવી નિર્ધનતાને ધિક્કાર છે. ગંગા પિતાના પતિ શંકરને દિગંબર જાણી સમુદ્રમાં ગઈ હતી. ૮૦
१ ग्रसितुकामः । २ दारिद्यम् ।