Book Title: Atmanand Prakash Pustak 011 Ank 11
Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

View full book text
Previous | Next

Page 24
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir ૩૦૦ દાનવીર રતનપાળ. રૂની જેમ પવન કેઈ ઊજડ બંદર ઉપર ઘસડી ગયે. વહાણુ કાંઠે આવતા સિદ્ધદર, વગેરેને જીવવાની આશા ઉત્પન્ન થઈ એટલે તેઓ ખુશી થઈ તે બંદર ઉતરી પડયા. રસ્તામાં ખેરાક ખુટી જવાથી તે કોને બચાવ કરવાને સિદ્ધદત્તે પેલી ત્રપુષી-ઔષ. ધીનાબીજ વાવી દીધા. તેમાંથી વેલાઓ ઉગી નીકળ્યા અને તત્કાળ તે ફલિત થઈ ગયા. તે ફલેને સ્વાદ લઈ વહાણના સર્વ લોકે સુખી થઈ ગયા. આ સમયે કોઈ એક જલ માનુષી સ્ત્રી સમુદ્રમાંથી નીકળી ત્યાં આવી અને તે - સર્વને બીહરાવતી હળવે હળવે તે ફલો ખાવા લાગી. તે વખએક જલમાનુષી તે ધૂર્ત સિદ્ધદત્તે પિતાના હાથમાં એક રત્ન લઈ તે જલમાને વૃતાંત, નુષીને બતાવ્યું. અને તેને ફલ ખાતી અટકાવી. પિલી વર દેવીએ આપેલા દાનના પ્રભાવથી જલ માનુષી એવું સમજી કે, “આ માણસ આ ફલના મૂલ્ય તરીકે મારી પાસેથી રને લેવા ઈચ્છે છે. આવા વિચારથી તે જલ માનુષી ફલ ખાવાના લોભથી સત્વર સમુદ્રમાં પિઠી અને અંદરથી વિવિધ રને બાહર લાવી. પછી તેણીએ તે રને સિદ્ધદત્તને અર્પણ કર્યા. ત્યારથી સિદ્ધદત્ત પ્રતિદિન તે જલમાનુષીને ફલે આપતે અને તે ફલેના પ્રમાણે રને લેતે હતે. એવી રીતે વિશ્વાસથી જલમાનુષીએ સિદ્ધદત્તને કેટી રને આપ્યાં, તે બધા રથી વાહાણ ભરી સિદ્ધદત્ત હર્ષ પામતે પિતાના નગર તરફ રવાને થયે. માર્ગે જતાં રનવીર નામે એક રાજા મળ્યો. સિદ્ધદત્તની પાસે કેટી રને ને જોઈ તેને ચિત્તમાં લેભ ઉત્પન્ન થયો. પછી તરત જ તેણે રત્નવીર રાજાને તે રને લઈ લેવાની આજ્ઞા આપી. આ વખતે સિદ્ધદર પ્રસંગ ખેદ કરવા લાગ્યું. “અરે! પ્રાણુનેતૃણવત ગણુ અને મહાન સમુદ્રનું અવગાહન કરી કષ્ટથી મેળવેલી આ મારી સર્વ લ. લક્ષમી વૃથા થઈ ગઈ. માતા પુત્રને ઝેર આપે, પિતા તેને વેચી દે અને રાજા સી. સ્વ હરીલે તે પછી તેને શું ઉપાય?” આ પ્રમાણે સિદ્ધદત્ત મનમાં ખેદ કરો હતે. તે પછી તેરમે દિવસે રાજા રવીરે દેવીના વરદાનના પ્રભાવથી તે સર્વ લવમી તેને પાછી આપવાને હુકમ કર્યો. આથી પાછે સિદ્ધદર ખુશી થશે. પછી તે મણી. એને વહાણમાંથી ઉતારી વેચી દીધા, તે દ્રવ્ય મળવાથી સિદ્ધદર ત્રેસઠ કેટી સુ. વણને ધણું થઈ પડે. આટલા દ્રવ્યથી તેનામાં ભારે ગર્વ ઉત્પન્ન થયે, નિર્વિવેકી સિદ્ધદર પોતાના નગરના મહાજનને તૃણવત્ ગણવા લાગે. તે લેભથી ધર્મમાં તે એક કેડી પણ વાપરતે નહીં. તેમજ પિતાના સ્વજનોને જરા પણ ઉપકાર કરતે નહી. કદિ પણ મહાન પુરૂષને પૂજતે નહીં અને ગુરૂઓને વંદના કરતે નહીં. માત્ર દ્રવ્ય ઉપાર્જનમાંજ મન રાખી પશુની જેમ પિતાનું જીવન ગુજારતે હતો. તે સિદ્ધદર વિવેક અને વિનય નગરને હેવાથી અનુક્રમે સર્વ મહાજનને આંખના પાટાના જે ષપાત્ર થઈ પડયે હતે. For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56