________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
૧૨૬
www.kobatirth.org
આભાનન્દ્ર પ્રકાશ
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
યતઃ तावदेवकृतिनामपि स्फुरत्येष निर्मल विवेकदीपकः यावदेव नं कुरंगचक्षुषां, ताड्यतेचटुल्ललोचनांचलैः ॥ १ ॥ ભાવા—ત્યાં સુધીજ પડિતાને વિષે દીપક ( દીવા ) સ્ફુરણાયમાન થયા કરે છે( અલ્યા કરે છે ) કે જ્યાં સુધી મૃગલાના સમાન ચ ચલ નેગવાલી સ્ત્રીએના મનેાહર અને વક્ર [ વાંકા ] કટાક્ષના છેડાવડે કરી તાડના કરાતેા નથી. અર્થાત જ્ઞાની નું જ્ઞાનપણું પણ ત્યાં સુધી રહે છે અને વિવેકપણુ ત્યાંસુધીજ રહે છે કે જ્યાં સુધી સ્ત્રીએના કટાક્ષપાતા પેાતાના ઉપર આવી પડતા નથી; જ્યારે સ્ત્રીએ કટાક્ષને છેડે છે તે વખતે અવસરે જ્ઞાની ધ્યાની માની સર્વે તેના કટાક્ષને વિષે સ્વાહા થઈ જાય છે અર્થાત્ હીનસત્વ થઈને તેને વશત્તિ થાય છે.
આવી રીતે ચલાયમાન ચિત્તવાળા-થઇ કામમાણુથી વિંધાઇ જઇ વિષયને મારું વેશ્યાની પ્રાર્થના કરવા લાગ્યા ત્યારે વેશ્યાયે કહ્યું કે વેશ્યાએ કેવલ પૈસાતેજ આધિન હેાય છે અર્થાત્ અમારા સ્વભાવ એવા છે કે પૈસા આપે તેનેજ વશ થઇએ પણ ખીજાને વશ થઇએ નહિ; આવું સાંભલી મુનિ એલ્યે.
યતઃ
व्यहावन्मुनिरप्येवं, प्रसीदमृगलोचने; अस्मासुजवतिडव्यं, किंतैलंवालुकास्विव.
ભાવા—તે વારે સાધુએ કહ્યું કે હે મૃગલેચને ( મૃગલાના સમાન નેત્રવાલી )! મહારા ઉપર પ્રસન્ન થા ? જેમ વેલુને વિષે તેલ તેમ અમારે વિષે [અમારા પાસે ] પૈસા શું હેાય છે ! અર્થાત્ વેલુમાં તેલ જેમ નથી તેમ મહારા પાસે પૈસા નથી માટે રાજી ખુશી થઇ મહારી ધારણા પૂર્ણ કર.
ત્યાર બાદ તેને બેધ કરવા માટે વેશ્યાયે કહ્યું કે તમારે જે મહારા સાથે સંબંધ કરવાની અભિલાષા હેાય તે દ્રવ્ય લાવા ત્યારે સાધુએ કહ્યુ કે તે દ્રવ્ય કયાં મળે છે! વેશ્યાયે કહ્યું કે નેપાળ દેશના રાજા રત્ન કખલ આપે છે તે લાવે; વેશ્યાના વચનથી ચામાસાના ભર વરસાદમાં કમ (કાદવ) તથા નીલકુલ વનસ્પતિ કાયની વિરાધના કરતા માને વિષે પાણી કાઢવમાં સ્મળના પામતા પડતા આખડતા દુ:ખી થતા ચાલ્યા; કહ્યું છે કે
મૃતઃ
नमातरं पितरं नस्वसारंनसोदरं;
ગુળો: સંપતિતથા, વિષયાનવિષયીથથા. । ૨ ।।
For Private And Personal Use Only
