Atmanand Prakash Pustak 006 Ank 10

Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 3

ફોધ અને ક્ષમાને સંવાદ,
૨૧૯ –આઇ, તું કહે છે, તે ખરી વાત છે, પણ મારે કહેવાને આશય એ છે કે, તારાથી તે જ્ઞાન મેરજે ચડીઆતું છે. તેની આગલ તારી આત્મ પ્રશંસા પણ ચાલી શકે તેમ નથી. જો કે, હું તે જ્ઞાનના સ્વરૂપને જાણી શકતું નથી. તે પણ સાંભળવાથી એટલું તે જાણું છું કે, તે વસ્તુ તારાથી અધિક છે.
ક્ષમા–અરે મૂર્ખ, મને વારંવાર આત્મપ્રશંસા કરતાં શરમ લાગે છે, તથાપિ મારે કહેવું જોઈએ કે, જે જ્ઞાનના તુ વખાણ કરે છે, તે જ્ઞાનનું આભૂષણ હું પિતે ક્ષમા છું, એમ વિદ્વાને કહે છે.
ધ–અરે આત્મશ્લાઘા કરનારી, એ વાત તારા કહેવા ઉપરથી મારાથી શી રીતે મનાય? તેને માટે કાંઈ પ્રમાણુ હોય તે કહે.
ક્ષમા–અરે અજ્ઞાની, તારે તે વિષે પ્રમાણ જોઈતું હોય તે સાંભળ–
“નરમર u પામર ગુર गुणस्याभरणं ज्ञानं ज्ञानस्याभरणं क्षमा "॥१॥
પુરૂષનું આભૂષણ રૂપ છે; રૂપનું આભૂષણ ગુણ છે, ગુણનું આભૂષણ જ્ઞાન છે અને જ્ઞાનનું આભૂષણ ક્ષમા છે. ” ૧
આ લેક તાશ હદયને ગમશે નહીં, તથાપિ તારા હૃદયની ખાત્રીને માટે મેં આ વખતે કહે છે.
ક્ષમાદેવીના મુખમાંથી આ લોક સાંભળી કેધ નિસ્તેજ થઈ ગયે. તેના લલાટ ઉપર ચિંતાનું ચિન્હ દેખાઈ આવ્યું. તથાપિ તે પિતાના સ્વભાવને અનુસરી પાછે બેલ્યો.
ક્રોધ–ક્ષમા, એ એક કદિ સાચે હશે, પણ તે ઉપરથી કાંઈ તારે રાજી થવાનું નથી. વખતે કઈ વિદ્વાને તારી ખુશામત કરવાને માટે એ બ્લેક એ હેય, તેમ લાગે છે. તું તારા માનમાં બેટું લગાડીશ નહીં. તેમ મારી ઉપર ગુસ્સે થઈશ નહીં.