________________
જ્ઞાતાધર્મકથાગ –અંગસૂત્ર ] [ ૧૯૩ ધર્મ કરવા તૈયાર થતું નથી, સંસારની આસક્તિ તુટતી નથી, અને બીજે બેધ એ છે કે ભયભીત મનુષ્યને એકમાત્ર ધર્મ જ શરણભૂત છે.
(૧૫) નંદીફળ વૃક્ષ :-નંદીફળ જેવામાં સુંદર, ખાવામાં મધુર પણ એક મહાદેષ તે અતિ ઝેરી, જીભને સ્વાદ પમાડે પણ અંતે પ્રાણ હરી લે. તેના વૃક્ષની છાયા પણ તેવી ઝેરી–દેખીતે વિસામે દે પણ જીવ લે. જેમણે ચંપાનગરીમાં આની ઉદ્દઘાષણ સાંભળી નંદીફળ ન ખાધા તે ધન્ના સાર્થવાહના સાથમાં અહિછત્ર નગરીએ સુખશાતાથી પહોંચી ગયા, પણ જેમણે અશ્રદ્ધા રાખી નંદીફળ ખાધા તે બધા અકાળે મૃત્યુ પામ્યા. અહીં ચંપાનગરી તે મનુષ્યગતિ, ધન્ના સાર્થવાહ તે જિનપ્રરૂપિત અનુપમ ધર્મ, અહિછત્ર નગરી તે મોક્ષધામ, નગરમાં ઢઢરો તે પ્રભુની દેશના, જેમણે નંદીફળ ન ખાવા તેવી શ્રદ્ધા રાખી તે મોક્ષાભિલાષિ સમકિતી ભવી છે, અને શ્રદ્ધા ન રાખી તે સંસારસુખના કામી વિષયાભિલાષ મિથ્યાત્વી અજ્ઞાન છે. સાર:જિનવચનમાં જે પૂર્ણ શ્રદ્ધા રાખે છે તે ધર્મના સહારે મેક્ષપુરીને સુખે સુખે પામે છે.
(૧૬) દ્રૌપદી :-પૂર્વના નાગેશ્રીના ભાવમાં ધર્મરચી અણગારને અશુભભાવથી કડવા તુંબાનું શાક વેરાવેલું તેથી ઘરમાં અનાદર પામી ભીખારણ થઈ. મૃત્યુ પામી છઠ્ઠી નરકે, પછી મત્સ્ય બની સાતમી નરકે એમ સંસાર નીઓમાં ભમીને અંતે ભદ્રાશેઠાણીને ત્યાં સુકુમાલિકા પુત્રીપણે જન્મી. બે વાર લગ્ન કરવા છતાં ભિખારી પતી પણ તેને છેડી જતાં અંતે સાદી થઈ. ગુરૂણીની ના છતાં ઉદ્યાનમાં ૧૩