Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Churni

Author(s): Sthaviracharya, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 111

भगवतीचूर्णि:
I
1
पडिसेवणं दोसालोयणा य आलोयणारिहे चेव । तत्तो सामातारीया तत्थित्ते तधे चेव । पडिसेवणा I कंठं । दसविहा कंठा । आलोयणं आलोएंतस्स दोसा दस । आयरियं आणं पइत्ता आउट्टित्ता तवच्चरणायिणा आलोए ति । अणुमार्णेता पढममेवाहं सरीरादिणा असहू जं दिट्ठ पडिसेवमाणो तमालोएति, बादरं थूलं आलोएति, सुहुमं छण्हं आछण्णं जहण्णपरिवुज्झिज्जति । आउलं महासद्दं बहुजणं बहूणमायरियाणं, अहवा बहुजणमज्झे सव्वं तं सुगीतत्थस्स । तस्से वी जे अवराहा तेण अवलोगेत्ता आलोयणाए जोग्गो । अट्ठविहो आयारो, णाण- दंसण - चरित्त तव वीरियायारो अवधारयं सक्कति । अवधारेतुं आलोएति एत्तस्स पदाणि । ववहारो पंचविहो । आणादि आणादीतोऽऽवीलतो जहा गंडप्पिलोगादीणि णिप्पिणणाए णिद्देसो करेति । तेहिं उवतेहिं तहा तं सोहेति । पमुच्चतो जो तं पायच्छित्तं दाऊण करेति अवाददंसी । अज्जो, अणालोइयस्स बहू अवाताणिज्जवतो उवरिमे बद्धाउमप्पणा करेति । मरणंतणिज्जवतो वा अप्परिस्सादी जं रहसि आलोइया ते अण्णेसिं ण कहति । दस विसामो कंठा । णवरं पडिपुच्छा |छ। पुच्छिए बितियवारा पुव्वगहितेण च्छंदण णिमंतणा अगहिए पाणादीहिं उवसंपया सुत्तत्थादीहिं १०, पायच्छित्तं १० कंठं । तवो दुविहो - बाहिरो अब्भिंतरो । बाहिरतो छव्विहो । एतेसिं च भेदप्पभेदा कंठा । एगावियत्तोवकरणसातिऊण ता जं तं वत्थादि धारेति तम्मि वि ममत्तं णत्थि । जति कोति मग्गति तस्स देति । झंझा पुणत्थय बहुपलावित्तं उक्खित्तचरते अण्णस्स जति भिक्खा उक्खा सामंता घेतव्वा । अण्णखेत्तणिक्खित्ता वा एवं उक्खित्त - णिक्खित्तुं खित्ता वि । असंसट्ट - अलेवाडस्सा तज्जातसंसता जामहितमीसेण महितमीसतादिदिट्ठ एवं पुट्टो जति पुच्छिस्सा भिक्खुलाविया जति मे भिक्खायरो दाहिंति । अण्णतिलातं च दासीणं च संखा दत्तिता एत्तितातो दत्तितातो गहेतव्वा । दत्तितातो गतव्वातो उवरिमात सत्तपिंडेसणातो सुद्धातो परिमितपिंडता एवंतिया पिंडा घराणि वा गंतव्वाणि १० । अंतं दोसीणा दिंतं तं जतो परमत्थमाणं विणस्सति लूहं |छ। सूक्ष्मातं चेव सो गंतुं छ ट्ठाणादीया । ठाणकुहुतालगंडसातं वंककसादी कायकिलेसो गतो । प्रतिसल्लीनता आभिमुख्येन ता भेदप्रतिभेदेहिं कंठा । अब्भिंतरतवो भेदप्पभेदेहिं कंठो । अर्हंतपण्णुत्तधम्मदतो पण्णरसअणंधासणा भत्तिबहुमाणवण्णसंजणेहिंति गुणा । ४५ । सेसं भेदप्पभेदेहिं कंठं । जाव समत्तो उद्देसतो |२५|७||
१००
उववज्जिकामस्स जीवस्सोदाहरणं, जहा एवतो स्वयंकृत्याध्यवसायस्तथा सावपि स्वकृत कर्माध्यवसातो उपपद्यते । नरस्थानादिषु तस्स य गतिकालो कंठो । जं वाउयं वेदेति तं एयस्स भवस्स विग्गहगतीए आत्मरिद्धिकृतकर्म्मप्रभावादेव गच्छंति न परकर्म्मतः कृतानाशाकृतदोषभयात् चतुवा दंडण वेमाणियंता एतेहिं पभदेहिं भाणितव्वा ||२५|८|छ।