Aetihasik Purvajoni Gaurav Gatha

Author(s): Mohanlal Dipchand Chokshi
Publisher: Bharatiya Jain Swayamsevak Parishad

Page 5

પાછળ સતત ઉપદેશ અને ધનની વર્ષા ચાલુ રાખે તે; ભંડારમાં કીડા અને ઉધઇના ખેરાકરૂપે એ નષ્ટ થતું બચી જાય, અને દેશ-કાળને અનુરૂપ સવાંગ ધરી એ વિશ્વના ચોકમાં ફરતું થાય તે, જગતને એથી શાંતિનો સંદેશ તે મળે પણ એ ઉપરાંત ઘણું ઘણું નવું જાણવા સમજવાનું પ્રાપ્ત થાય. આપણુમાં ઘર કરી બેઠેલી શિથિલતા સત્વર ભાગી જાય.
જૈનધર્મની અહિંસા એ કોઈ કાયર કે નમાલાની નથી. એમાં નિર્બળને રોકના રક્ષણ ઉપરાંત સાચા સત્વને ભારોભાર ઝણઝણાટ છે. ઊઘાડી છાતીએ બાહ્ય અને અંતર શત્રુઓને સામનો કરનાર તીર્થ. કર દેએ આ મહાન સિદ્ધાંતનું પ્રતિપાદન સ્વયં અનુભવીને કરેલું છે.
મહાત્મા ગાંધીજીએ વારંવાર પિતાના ભાષણોમાં અને લખાણોમાં કહ્યું છે કે-અહિંસાનું શસ્ત્ર કાયર કે બીકણ વા નામનું નથી. એ તે શૂરાઓનું શસ્ત્ર છે. ગમે તેવા કપરા સંયોગોમાં પણ તે શસ્ત્રથી બળવાનમાં બળવાન સતનતને યાને સંખ્યાબંધ દુશમને સામને કરી શકાય છે. હિન્દની આઝાદી પણ આપણું રાષ્ટ્રપિતા, એ શસ્ત્રથી જ લાવ્યા તે આપણે નજર સામેનો બનાવ છે. આજનું વિજ્ઞાન ભલે મારકણું અને જલદ શસ્ત્રો બનાવે અને એ દ્વારા શાંતિ સ્થાપવાની વાતે કરે પણ એથી સાચી શાંતિ આવવાની નથી જ “ અહિંસા” જેવા અનુપમ શસ્ત્રધારા જ શાંતિ સ્થપાશે; કારણું કે એ પાછળ આધ્યાત્મિક વિજ્ઞાનનું પીઠબળ છે.
પુસ્તકના પાના ફેરવતાં- “ અહિંસા ”ની પ્રતિષ્ઠાનું શ્રેષ્ઠત્વ સમજાયા વિના નહીં રહે. આમ છતાં દયા ધર્મનું પાલન કરનારા વિરલાઓએ, પિતાનામાં તીર્થકર ભગવંત જેવું બળ ન જોતાં, શસ્ત્રોનો ઉપયોગ કર્યો છે. એમાં હિંસા રહેલી છે એ વાત તેમની ધ્યાન બહાર નથી ગઇ, પણ એ સાથે તેમને એ ભાન પણ હતું જ કે રાષ્ટ્રને માથે કિંવા પ્રજાના શીરે સંકટના વાદળ ઘેરાયા હોય ત્યારે તેમનો ધર્મ માત્ર પિતાનું ઘર પકડી બેસી રહેવાનું નથી શિખવતે પણ એના નિવારણ