________________
તીર્થોદ્ધારક ગુરુવર - ૨
શેરીસા. સૈકાઓ-પુરાણું જૈન તીર્થ. વિધર્મી આક્રમણો થકી વિનાશ પામેલું એ તીર્થ.
ઇતિહાસમાં ઉલ્લેખો મળે. સ્તુતિ-સ્તોત્રોમાં શેરીસા પાર્શ્વનાથની સ્તવના મળે, શેરીસા નામે ગામ પણ ખરું જ, વળી એ ગામમાં જીર્ણભગ્ન ખંડેર હાલતમાં પડેલું પુરાતન મંદિર પણ હતું, અને તેમાં કેટલાંક જિનબિંબો પણ અપૂજ હાલતમાં પડેલાં જોવા મળતાં હતાં. વધુમાં, પાર્શ્વનાથની અતિભવ્ય શ્યામ પ્રતિમા, ગામ બહાર એક ટીંબા ઉપર ઊંધી પડેલી, તેને પત્થર સમજીને ગ્રામજનો તે પર છાણાં થાપતા. બીજી પણ આશાતના કરતો.
સં. ૧૯૬૯માં આની જાણ મહારાજજીને થઈ. તેઓ વિહાર કરીને ત્યાં ગયા. તીર્થની અને પ્રભુજીની આ સ્થિતિ જોતાં જ તેઓ દ્રવી ઊડ્યા, અને પ્રભુની સ્તવનાપૂર્વક તેના ઉદ્ધારનો સંકલ્પ કર્યો. તેમણે એક વાડી મનસુખભાઈ ભગુભાઈના નામે ખરીદાવી, ટીંબાવાળી પ્રતિમાં તેમજ ખંડેર પડેલા જિનાલયમાં અંદર-બહાર અસ્તવ્યસ્ત પડેલ વિવિધ બિબોને તે વાડામાં ઉચિત રીતે પધરાવ્યા.
ત્યાર પછી. ત્યાં તીર્થસ્વરૂપ જિનાલય બાંધવાની જવાબદારી, મહારાજજીના નિર્દેશ પ્રમાણે, શેઠ સારાભાઈ ડાહ્યાભાઈએ, આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢી વતી સંભાળી, અલબત્ત, આ મંદિર નિર્માણમાં સમય ખાસ્સો વહ્યો, પરંતુ સં. ૧૯૮૮માં તે તૈયાર થઈ જતાં, તેમાં પ્રભુજીનો પ્રવેશ કરાવવાનો અવસર આવ્યો.
મહારાજજી ત્યાં પધાર્યા. પ્રવેશ મહોત્સવ શરૂ થયો. હવે બન્યું એવું કે શેરીસાદાદાના કુલ ૪ પ્રતિમા મળી હતી. ૧ પ્રતિમા ખંડેરા જિનાલયમાં હતી, ૧ ટીંબા ઉપર પડેલી તે, બે પ્રતિમાઓ નૂતન મંદિરના પાયા ખોદતાં ભૂમિમાંથી મળી આવી, જે મહદંશે ખંડિત સ્થિતિમાં હતી. સંભવતઃ શેરીસાદાદા ચૌમુખજી રૂપે હતા. હવે અખંડ બે બિંબોમાંથી મૂળનાયક ક્યા બિંબને સ્થાપવું ? એ સવાલ આવ્યો. નિર્ણય કરવો વિક્ટ હતો, મહારાજજીએ ફરમાવ્યું કે બન્ને બિંબોનો પ્રવેશ કરાવીએ. પછી ભગવાન જ નિર્ણય આપશે.
એમ જ થયું. મહા શુદિ પાંચમે બેય બિબોનો પ્રવેશ થઈ ગયો. પ્રવેશ પછી બધાં વિખરાયાં, અને શ્રીનન્દનસૂરિજી તથા વિધિકારકો શેય વિધિ કરાવી રહ્યા હતા. એ વખતે એક બે પૈકી એક બિબમાં અમીઝરણાં ચાલુ થયાં. થોડી જ ક્ષણોમાં ધારાબદ્ધ અમી વરસવા માંડ્યાં અને જોતજોતામાં આખો ગભારો અમીથી છલકાઈ ગયો. અમીધારા ચાલુ જ રહી. મહારાજજી પધાર્યા, અને કહ્યું , પ્રભુજીએ નિર્ણય આપી દીધો !
આ પછી સં, ૨0 માં શેરીસાતીર્થે મહારાજજીને પ્રતિષ્ઠા કરાવી. ત્રણ બિબો ગર્ભગૃહમાં, કેટલાંક બિંબ તથા કાઉસ્સગીયા રંગમંડપમાં, અંબિકા માતાની વસ્તુપાળ ભરાવેલી પ્રતિમા તથા પદ્માવતી માતા ચોકીમાં પ્રતિષ્ઠિત કર્યા.
શેરીસાનું આ તીર્થ મહારાજજીની ચિરંજીવી યશોગાથા ગાતું. આજે શોભી રહ્યું છે, તેને ફરતાં બાવન જિનાલયના નિમણનો ભાવ હતો, તેના પાયા પણ ચણાઈ ગયેલા, પરંતુ સંયોગાધીન તે ભાવના સાકાર ન થઈ.
(
૩૯
